W SKRÓ­CIE

Po­cząt­ki wen­ty­la­cji me­cha­nicz­nej i in­ten­syw­nej opie­ki me­dycz­nej ma­ją zwią­zek z prze­bie­ga­ją­cą w la­tach 50. ubie­głe­go wie­ku epi­de­mią po­lio­my­eli­tis, któ­rej to­wa­rzy­szy­ła du­ża czę­stość wy­stę­po­wa­nia nie­wy­dol­no­ści od­de­cho­wej. Okre­ślo­no wów­czas dwa istot­ne, nie­pod­wa­żal­ne aspek­ty do­ty­czą­ce le­cze­nia ostrych sta­nów:

• me­cha­nicz­ne wspo­ma­ga­nie wen­ty­la­cji (in­wa­zyj­ne i nie­in­wa­zyj­ne) zwięk­sza szan­se na prze­ży­cie cho­rych z nie­wy­dol­no­ścią od­de­cho­wą
• wska­za­ne jest, aby by­ło pro­wa­dzo­ne w wy­spe­cja­li­zo­wa­nych od­dzia­łach in­ten­syw­nej opie­ki.

Od lat 60. na­stą­pił znacz­ny po­stęp w za­kre­sie tech­nik in­wa­zyj­nej wen­ty­la­cji me­cha­nicz­nej, umoż­li­wia­ją­cy okre­śle­nie za­sad po­stę­po­wa­nia na od­dzia­łach in­ten­syw­nej te­ra­pii (OIT). Spo­wo­do­wa­ło to, że na więk­szo­ści od­dzia­łów co naj­mniej 50% przy­ję­tych cho­rych mo­że otrzy­mać od­po­wied­nią po­moc.

Po­nie­waż do nie­daw­na w apa­ra­tu­rę do wspo­ma­ga­nia wen­ty­la­cji wy­po­sa­żo­ne by­ły wy­łącz­nie od­dzia­ły in­ten­syw­nej te­ra­pii i blo­ki ope­ra­cyj­ne, zro­zu­mia­ły był fakt, że więk­szość le­ka­rzy ogól­nych nie wy­ma­ga­ła prze­szko­le­nia w za­kre­sie sto­so­wa­nia te­go sprzę­tu. Zmie­ni­ło się to wraz z roz­wo­jem nie­in­wa­zyj­nych tech­nik wen­ty­la­cji (NIV) na in­nych od­dzia­łach, jak rów­nież roz­po­wszech­nie­niem CPAP (con­ti­nu­ous po­si­ti­ve air­way pres­su­re) – oddychanie ze sta­łym do­dat­nim ci­śnie­niem w dro­gach od­de­cho­wych. Zro­zu­mie­nie pod­staw dzia­ła­nia apa­ra­tu­ry wspo­ma­ga­ją­cej wen­ty­la­cję i tech­ni­ki CPAP jest dziś waż­ne dla wszyst­kich człon­ków per­so­ne­lu me­dycz­ne­go opie­ku­ją­ce­go się pa­cjen­ta­mi w cięż­kim sta­nie. W ar­ty­ku­le przed­sta­wio­no skró­co­ną cha­rak­te­ry­sty­kę spo­so­bów wen­ty­la­cji me­cha­nicz­nej i jej pod­trzy­my­wa­nia, sto­so­wa­nych w dwóch naj­częst­szych sta­nach pro­wa­dzą­cych do nie­wy­dol­no­ści od­de­cho­wej na od­dzia­łach in­ten­syw­nej te­ra­pii, ta­kich jak:

• ADRS – ze­spół ostrej niewydolności oddechowej
• PO­ChP – prze­wle­kła ob­tu­ra­cyj­na cho­ro­ba płuc.

Ro­dza­je re­spi­ra­to­rów i tech­ni­ki wen­ty­la­cji

Tech­no­lo­gia re­spi­ra­to­rów mo­że wy­da­wać się bar­dzo skom­pli­ko­wa­na, a sy­tu­ację kom­pli­ku­je fakt bra­ku jed­no­li­te­go na­zew­nic­twa, po­nie­waż każ­dy z pro­du­cen­tów na­da­je róż­ne, wła­sne na­zwy toż­sa­mym sys­te­mom wen­ty­l...