W SKRÓCIE
Cho­ro­ba re­fluk­so­wa prze­ły­ku (GERD – ga­stro­eso­pha­ge­al re­flux di­se­ase) bar­dzo czę­sto wy­kry­wa­na jest przy­pad­ko­wo. W ba­da­niu en­do­sko­po­wym prze­pro­wa­dza­nym z in­nych wska­zań stwier­dza się nad­żer­ko­we za­pa­le­nie prze­ły­ku, prze­łyk Bar­ret­ta lub gru­czo­la­ko­ra­ka prze­ły­ku. Nie wia­do­mo, dla­cze­go za­awan­so­wa­ny GERD czę­sto nie da­je jed­no­znacz­nych, iden­ty­fi­ko­wal­nych do­le­gli­wo­ści. Po­nie­waż nie­ma cho­ro­ba ma po­waż­ne na­stęp­stwa kli­nicz­ne, za­sad­ne są dal­sze ba­da­nia. Z nie­daw­nych prac wy­ni­ka, że kli­nicz­ny­mi wy­kład­ni­ka­mi nie­me­go GERD mo­gą być za­bu­rze­nia snu i po­gor­sze­nie je­go ja­ko­ści.

Ob­ja­wy GERD są bar­dzo czę­ste. U 60% do­ro­słych Ame­ry­ka­nów wy­stę­pu­ją co naj­mniej raz w ro­ku, u 44% raz w mie­sią­cu, a u 20% raz w ty­go­dniu.¹ Są to da­ne z ra­por­tów na te­mat wy­stę­po­wa­nia cho­ro­by re­fluk­so­wej prze­ły­ku. Uwa­ża się jed­nak, że wa­run­kiem jej roz­wo­ju jest sku­mu­lo­wa­nie ob­ja­wów za­rzu­ca­nia kwa­śnej tre­ści. Tym­cza­sem wia­do­mo, że u po­kaź­nej gru­py cho­rych z ty­po­wy­mi dla GERD zmia­na­mi w bło­nie ślu­zo­wej prze­ły­ku, ta­ki­mi jak nad­żer­ko­we za­pa­le­nie prze­ły­ku, prze­łyk Bar­ret­ta, a na­wet gru­czo­la­ko­ra­ka prze­ły­ku, nie wy­stę­pu­ją żad­ne kla­sycz­ne ani aty­po­we ob­ja­wy tej cho­ro­by. Nie­wie­le do­tych­czas wia­do­mo na te­mat rze­czy­wi­stej czę­sto­ści wy­stę­po­wa­nia en­do­sko­po­wych zmian bło­ny ślu­zo­wej prze­ły­ku od­po­wia­da­ją­cych GERD w po­pu­la­cji bez­ob­ja­wo­wej (ryc. 1).

W kil­ku ba­da­niach u 6-30% ogól­nie zdro­wych osób bez ob­ja­wów GERD ob­ser­wo­wa­no w bło­nie ślu­zo­wej prze­ły­ku ty­po­we dla tej cho­ro­by ozna­ki nie­pra­wi­dło­wej eks­po­zy­cji na kwas. Wska­zu­je to, że bez­ob­ja­wo­wy GERD jest pro­ble­mem dość czę­stym w ogól­nej po­pu­la­cji do­ro­słych, co mo­że mieć istot­ne na­stęp­stwa. Pro­wa­dzo­ny­mi dziś pro­gra­ma­mi prze­sie­wo­we­go wy­kry­wa­nia prze­ły­ku Bar­ret­ta ob­ję­ci są wy­łącz­nie cho­rzy z ob­ja­wa­mi GERD, po­mi­ja­ne są na­to­miast wszyst­kie przy­pad­ki bez­ob­ja­wo­we. Wa­run­kiem efek­tyw­no­ści pro­gra­mu skri­nin­go­we­go jest ob­ję­cie nim ca­łej do­ro­słej po­pu­la­cji. Bio­rąc pod uwa­gę asor­ty­ment do­stęp­nych ba­dań prze­sie­wo­wych, na­le­ży uznać, że ta­ki pro­gram był­by zu­peł­nie nie­ak­cep­to­wal­ny eko­no­micz­nie. Al­ter­na­ty­wą jest po­szu­ki­wa­nie kli­nicz­nych oznak za­awan­so­wa­ne­go pro­ce­su za­pal­ne­go w prze­ły­ku i nie­roz­po­zna­nych na ra­zie sub­tel­nych ob­ja­wów GERD.