W dobie rozwiniętej turystyki, która umożliwia dotarcie niemal w każdy zakątek świata, wystąpienie choroby tropikalnej nie jest obecnie zarezerwowane tylko dla wybranych grup, takich jak: misjonarze, marynarze czy zawodowi podróżnicy. Praktycznie codziennie na całym świecie do lekarzy rodzinnych, na szpitalne oddziały ratunkowe czy do lekarzy specjalistów z zakresu chorób zakaźnych zgłaszają się pacjenci z różnymi problemami zdrowotnymi po powrocie z krajów strefy międzyzwrotnikowej, określanej zwyczajowo tropikami.

Wprowadzenie

Światowa Organizacja Turystyki (UNWTO – United Nations World Tourism Organization) szacuje, że corocznie >200 mln osób podróżuje do krajów Ameryki Środkowej i Południowej, Afryki oraz Azji.¹ Według różnych analiz 15-65% z nich ma problemy zdrowotne związane z pobytem w tropikach. Większość dolegliwości ma charakter łagodny i przemijający – jedynie ok. 8% turystów zgłasza się do lekarza.^2-4 Szukają pomocy medycznej po powrocie ze strefy międzyzwrotnikowej głównie z powodu: gorączki, schorzeń żołądkowo-jelitowych oraz różnego typu zmian skórnych.^3,4

Definicja

Gorączka po powrocie z tropiku to każdy przypadek gorączki u osoby, która w wywiadzie zgłosiła pobyt w strefie międzyzwrotnikowej.⁵ Większość chorób tropikalnych rozwija się w ciągu miesiąca, dlatego w diagnostyce różnicowej należy bezwzględnie wziąć pod uwagę to, że pacjent niedawno przebywał w tropiku. W tym okresie mogą ujawnić się groźne choroby zagrażające życiu, takie jak: malaria, dur brzuszny czy gorączki krwotoczne, wymagające szybkiego rozpoznania i leczenia.^5,6

W żadnym przypadku nie wolno lekceważyć pacjenta z gorączką, który zgłasza się do lekarza po powrocie z tropiku, i przypisywać tego objawu przeziębieniu w związku ze zmianą strefy klimatycznej czy długą podróżą. Niezależnie od okresu, jaki upłynął od przyjazdu, przyczyną gorączki o niejasnej etiologii może być bowiem choroba tropikalna. Prawdopodobieństwo to maleje jednak z czasem.