W najnowszym raporcie Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease (GOLD) pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) dzieli się na cztery kategorie – A, B, C i D – na podstawie oceny stanu klinicznego. W leczeniu stabilnej postaci POChP główną rolę odgrywają długo działające preparaty przeciwcholinergiczne (LAMA) i długo działające wziewne leki β₂-adrenergiczne (LABA), których stosowanie pozwala na redukcję objawów i zapobieganie zaostrzeniom.

Klasyfikacja choroby

Ostatnio opublikowany raport GOLD¹ definiuje chorobę na podstawie cech klinicznych charakterystycznych dla przewlekłej choroby płuc. Należy do nich trwałe ograniczenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe związane ze zmianami strukturalnymi oskrzeli i tkanki płucnej, do których dochodzi pod wpływem toksycznych pyłów i/lub gazów. Definicja akcentuje objawy choroby, tj.: duszność, przewlekły kaszel, odksztuszanie wydzieliny. Ich występowanie stanowi podstawowe wskazanie do wykonania badania spirometrycznego, które z kolei powinno potwierdzić rozpoznanie (ryc. 1). Pod względem klinicznym przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest schorzeniem, któremu można zapobiegać i je leczyć. Należy podkreślić, że w POChP obserwuje się większą skłonność do występowania innych chorób przewlekłych, szczególnie układu sercowo-naczyniowego (miażdżyca tętnic, nadciśnienie, choroba niedokrwienna serca, udar mózgu), układu ruchu (osteoporoza, zanik i osłabienie mięśni), zmian metabolicznych (cukrzyca, dyslipidemia), psychicznych (depresja) oraz nowotworów.^2,3

Klasyfikacja choroby w ostatnich latach systematycznie się zmienia, a w raporcie GOLD z 2018 r. w aktualizacji z 2019 r.¹ przedstawiono kolejną modyfikację oceny klinicznej pacjentów według kategorii A, B, C i D, wyłączając wynik badania nasilonej pierwszosekundowej objętości wydechowej (FEV₁ – forced expiratory volume in one second) z kategoryzacji POChP (ryc. 1). Obecnie kategoryzacja pacjentów z POChP oparta na globalnej ocenie stanu klinicznego przedstawia się następująco:

• grupa A charakteryzuje się małym ryzykiem zaostrzeń (≤1/rok) niewymagających hospitalizacji i mniejszą liczbą objawów (w skali oceny duszności modified Medical Research Council [mMRC] ≤1 pkt, w kwestionariuszu oceny samopoczucia pacjenta COPD Assessment Test [CAT] <10 pkt)
• grupa B charakteryzuje się małym ryzykiem zaostrzeń (≤1/rok) niewymagających hospitalizacji i większą liczbą objawów niż w grupie A (większa duszność w mMRC [≥2 pkt] lub większa liczba punktów w teście CAT [≥10 pkt])
• grupa C charakteryzuje się dużym ryzykiem zaostrzeń (≥2/rok), w tym jednym wymagającym hospitalizacji, i mniejszą liczbą objawów (mMRC ≤1 pkt, CAT <10 pkt)
• grupa D charakteryzuje się dużym ryzykiem zaostrzeń (≥2/rok), w tym jednym wymagającym hospitalizacji, i większą liczbą objawów niż grupa C (większa duszność w mMRC [≥2 pkt] lub więcej punktów w teście [CAT ≥10 pkt]).