Kardiologia

Wskazania do wszczepienia stymulatora serca u chorych z migotaniem przedsionków

dr n. med. Katarzyna Mitręga

prof. dr hab. n. med. Beata Średniawa

Katedra i Oddział Kliniczny Kardiologii, Wrodzonych Wad Serca i Elektroterapii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu

Adres do korespondencji: dr n. med. Katarzyna Mitręga
Katedra i Oddział Kliniczny Kardiologii, Wrodzonych Wad Serca i Elektroterapii SUM, Śląskie Centrum Chorób Serca, ul. Curie-Skłodowskiej 9, 41-800 Zabrze

  • Charakter zaburzeń przewodnictwa, czas trwania arytmii oraz stopień uszkodzenia mięśnia lewej komory serca – główne czynniki wpływające na wybór implantowanego urządzenia u chorych z migotaniem przedsionków
  • Omówienie wskazań do wszczepienia różnego rodzaju urządzeń wspomagających pracę serca w zależności od objawów występujących u pacjentów na podstawie wytycznych europejskich

Migotanie przedsionków (AF – atrial fibrillation) to najczęściej rozpoznawana arytmia na świecie, a łączna częstość jej występowania u chorych powyżej 20 r.ż. szacowana jest na 3%. Prawdopodobieństwo wystąpienia AF rośnie wraz z wiekiem, jak również koreluje z dodatkowymi obciążeniami u chorych, takimi jak: nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca czy przewlekła choroba nerek. Co więcej, migotanie przedsionków niezależnie związane jest z dwukrotnym wzrostem umieralności ogólnej u kobiet i półtorakrotnym wzrostem umieralności ogólnej u mężczyzn.

Zasadnicze znaczenie w podejmowaniu decyzji o rodzaju implantowanego urządzenia chorym z migotaniem przedsionków ma:

• charakter zaburzeń przewodnictwa

• czas trwania arytmii

• stopień uszkodzenia mięśnia lewej komory serca.


W przypadku urządzeń wszczepianych pacjentom ze współistniejącą niewydolnością serca z ciężką dysfunkcją skurczową lewej komory (frakcja wyrzutowa lewej komory [LVEF – left ventricle ejection fraction] ≤35%) wpływ na decyzję o implantacji kardiowertera-defibrylatora z funkcją resynchronizującą (CRT-D – cardiac resynchronization therapy defibrillator) ma również szerokość zespołu QRS oraz występowanie klinicznych objawów arytmii.

Zasadniczy podział migotania przedsionków warunkujący proces terapeutyczny opiera się m.in. na czasie trwania arytmii. Zdefiniowano następujące postacie migotania przedsionków:

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Pacjenci z migotaniem przedsionków i zaburzeniami przewodnictwa

W zależności od czasu trwania arytmii proponowane są różne rodzaje implantowanych urządzeń. U pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków i uporczywym lub napadowym blokiem przedsionkowo-komorowym (AVB [...]

Pacjenci z migotaniem przedsionków i pauzami

W przypadku występowania pauz w przebiegu migotania przedsionków wynikających z zaburzeń przewodnictwa przedsionkowo-komorowego ważny jest czas trwania pauzy i objawy pod postacią omdleń. Pauzy o czasie [...]

Wskazania do implantacji ICD u chorych z migotaniem przedsionków

Wskazania do implantacji kardiowertera-defibrylatora (ICD – implantable cardioverter-defibrillator) u chorych z migotaniem przedsionków nie różnią się zasadniczo od tych wskazań, które dotyczą osób [...]

Pacjent z migotaniem przedsionków i niewydolnością serca w kontekście implantacji CRT-D

O ile wskazania do implantacji ICD u chorych z migotaniem przedsionków pozostają tożsame z tymi dotyczącymi chorych bez arytmii, o tyle kwestia implantacji kardiowertera-defibrylatora z funkcją resynchronizującą [...]

Podsumowanie

Pacjenci z migotaniem przedsionków stanowią szczególną, wymagającą indywidualnego podejścia w opiece długoterminowej grupę chorych. Dobór urządzenia u chorych z AF i towarzyszącymi zaburzeniami przewodnictwa powinien uwzględniać [...]

Do góry