W kolejnym, dobrze zaplanowanym badaniu klinicznym przeprowadzonym z podwójnie ślepą próbą, kontrolowanym placebo wykazano, że cyneol w terapii wspomagającej stosowanej przez 6 miesięcy istotnie zredukował liczbę zaostrzeń klinicznych zarówno pod względem ciężkości, liczby, jak i całkowitego czasu trwania¹³. Jest to wynik absolutnie wymagający dalszego zbadania, gdyż w przypadku POChP zaostrzenia są podstawowym czynnikiem warunkującym jakość życia pacjenta, terapię w przyszłości oraz wpływającym na rokowaną długość przeżycia. W tym samym badaniu dodanie cyneolu do terapii istotnie zmniejszało duszność zarówno poranną, jak i wysiłkową, zwiększało odkrztuszanie i bardzo wyraźnie wpływało na wynik uzyskiwany w St. George’s Respiratory Questionnaire (SGRQ).

Wykazywane działanie wykrztuśne skutkuje co do zasady pozytywnym wpływem na subiektywne parametry, takie jak: ilość plwociny, duszność i wysiłek oddechowy. Badania doświadczalne na komórkach ludzkich, badania na zwierzętach oraz badania kliniczne u pacjentów z obturacyjną chorobą płuc wskazują na działanie mukolityczne cyneolu, co stanowi kolejny argument za poważnym rozpatrzeniem częstego włączania tego leku do terapii obturacyjnych chorób płuc¹².

Górne drogi oddechowe

Zespół ściekania wydzieliny po tylnej ścianie gardła to zespół objawowy, którego istota polega na obecności wydzieliny spływającej z nosogardzieli po tylnej ścianie gardła. Wydzielina drażni receptory kaszlowe, powodując odruch kaszlowy, często w czasie snu, i prowadząc do patologicznych wybudzeń. Zespół ten częściej jest opisywany jako objaw niż osobna jednostka chorobowa, może występować w: astmie, alergicznym nieżycie nosa, ostrych i przewlekłych zapaleniach alergicznych i niealergicznych zatok obocznych nosa oraz polipach zatok. Tylko ok. 20% pacjentów z PNDS kaszle. Rozpoznanie tego zespołu ustala się wyłącznie na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego nosogardzieli. Postępowanie terapeutyczne w kaszlu wywołanym PNDS obejmuje przyjmowanie przez 2 tygodnie doustnych leków antyhistaminowych klasy 1, leków zmniejszających przekrwienie błony śluzowej nosa lub glikokortykosteroidów donosowo.

W dwóch badaniach klinicznych dotyczących ostrego zapalenia zatok wykazano znacznie szybszą poprawę w zakresie redukcji nasilenia objawów (ból głowy, wrażliwość punktów ucisku nerwu trójdzielnego, zaburzenia stanu ogólnego, zatkanie nosa i wydzielanie) po 4 dniach stosowania cyneolu w porównaniu z placebo (p <0,0001), a także w porównaniu z produktem złożonym z 5 substancji czynnych pochodzenia roślinnego (p <0,0001)¹⁴. W pierwszym z badań terapia cyneolem w dawce 3 × 200 mg/24 h stosowana była przez 7 dni. Zarówno w 4, jak i w 7 dniu terapii w grupie badanej przeważały osoby z istotną redukcją lub ustąpieniem objawów (92% po 7 dniach), podczas gdy w grupie placebo odsetek ten wyniósł jedynie 27%. Ocenianymi objawami były łącznie: ból głowy, uciskowy ból ujść nerwu trójdzielnego, zatkanie nosa i wydzielina z nosa¹⁵.

Podsumowanie

Biorąc pod uwagę istotne miejsce trzech omówionych schorzeń: astmy oskrzelowej, POChP i PNDS, wśród chorób przewlekłych, ich wpływ na jakość życia oraz koszty chorobowe bezpośrednie i pośrednie, należy uznać, że pojawienie się na rynku preparatu cyneolu może istotnie wpłynąć zarówno na poprawę odczuć pacjenta, jak i na sparametryzowany stopień kontroli choroby, a przede wszystkim na ekonomikę leczenia wielu schorzeń przewlekłych. Należy także uwzględnić, że cyneol jest wśród substancji pochodzenia roślinnego jedną z najlepiej przebadanych. Szczególnie dotyczy to badań prowadzonych z podwójnie ślepą próbą, kontrolowanych placebo. Jest to istotnym atutem w kontekście skuteczności i bezpieczeństwa nowego preparatu.

 Artykuł sponsorowany