Dotychczas unikano stosowania diuretyków w terapii NT u ciężarnych ze względu na to, że mogą nasilać hipowolemię wewnątrznaczyniową typową dla stanu przedrzucawkowego. Niemniej w przypadkach nadciśnienia sodowrażliwego, upośledzonego przesączania kłębuszkowego mogą być bezpiecznie stosowane przy użyciu mniejszych dawek. Powyżej wspomniano, że wydają się szczególnie skuteczne w NT połogowym.

Bezpieczeństwo leków hipotensyjnych

Ekspozycja na leki w pierwszym trymestrze ciąży niesie ryzyko poważnych zaburzeń rozwojowych. Ponadto układ nerwowy rozwija się przez całą ciążę, stąd obawa, że działania niepożądane terapii mogą się ujawnić w późniejszych okresach życia. Pomiar współczynnika inteligencji do 15 r.ż. nie wskazuje na różnice pomiędzy dziećmi leczonymi labetalolem i metylodopą. Wydaje się, że bezpieczne dla płodu są także: amlodypina, klonidyna i diuretyki tiazydowe. Autorzy wytycznych odsyłają zainteresowanych do materiałów Organization of Teratology Information Specialists (OTIS) jako źródła informacji o zagrożeniach środowiskowych w czasie ciąży i karmienia piersią.

Podsumowanie

Wytyczne AHA odnoszą się jedynie do wybranych zagadnień związanych z nadciśnieniem tętniczym u ciężarnych:

• wykazują związek między występowaniem nadciśnienia tętniczego w ciąży a ryzykiem powikłań u matki i płodu
• wskazują na istnienie postaci NT, które pojawia się w połogu
• mimo że nie podają wartości progowych i docelowych ciśnienia tętniczego, podkreślają korzyści z intensywnej farmakoterapii
• uzasadniają oparty na skuteczności i bezpieczeństwie wybór leków w terapii NT w ciąży
• wskazują na NT w ciąży jako istotny czynnik ryzyka odległych powikłań sercowo-naczyniowych, zalecając długoterminowy aktywny nadzór i interwencję zwłaszcza u chorych z przewlekłymi chorobami serca, nerek, otyłych czy rasy czarnej.