Kardiologia

Praktyczne wskazówki dotyczące leczenia nadciśnienia tętniczego u młodych, aktywnych osób

dr n. med. Ewa Warchoł-Celińska

Klinika Wad Wrodzonych Serca, Narodowy Instytut Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie

dr n. med. Ewa Warchoł-Celińska

Klinika Wad Wrodzonych Serca,

Narodowy Instytut Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego

– Państwowy Instytut Badawczy

ul. Alpejska 42, 04-628 Warszawa

e-mail: ewarchol@ikard.pl

  • W przypadku osób przed 50 r.ż. ważniejszym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego jest wartość ciśnienia rozkurczowego, podczas gdy u osób po 50 r.ż. – wartość ciśnienia skurczowego
  • Nie ma przekonujących danych uzasadniających preferowanie leków z określonych grup u młodszych albo starszych dorosłych
  • U kobiet w wieku prokreacyjnym leki blokujące układ RAA są przeciwwskazane ze względu na ryzyko zaburzeń rozwojowych płodu  


Częstość występowania nadciśnienia tętniczego rośnie wraz z wiekiem. Coraz częściej jednak nadciśnienie tętnicze jest rozpoznawane u młodych osób <50 r.ż. W artykule został przedstawiony aktualny stan wiedzy dotyczący patofizjologii nadciśnienia, najczęstszych jego postaci oraz zasad postępowania i leczenia w tej grupie pacjentów.

Patofizjologia nadciśnienia tętniczego w młodym wieku

Patofizjologia nadciśnienia tętniczego u osób w młodym wieku jest odmienna od procesów odpowiedzialnych za rozwój tej choroby u starszych pacjentów. U większości młodych osób z nadciśnieniem tętniczym występuje krążenie hiperkinetyczne, którego objawami są: zwiększona częstotliwość rytmu serca (HR – heart rate), zwiększony rzut serca i przepływ krwi. U młodych osób nadciśnienie tętnicze jest więc zaburzeniem hemodynamicznym. We wczesnej fazie charakteryzuje się dużą pojemnością wyrzutową i prawidłowym oporem obwodowym, natomiast w późniejszej fazie obserwuje się prawidłową lub zmniejszoną pojemność minutową oraz zwiększony całkowity opór obwodowy.

Ważną informacją praktyczną dla lekarzy opiekujących się młodymi pacjentami z nadciśnieniem tętniczym jest to, że dla osób <50 r.ż. ważniejszym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego jest wartość ciśnienia rozkurczowego (DBP – diastolic blood pressure), podczas gdy u osób >50 r.ż. – wartość ciśnienia skurczowego (SBP – systolic blood pressure).

Omawiając różnice w patofizjologii nadciśnienia tętniczego u pacjentów w zależności od ich wieku, należy pamiętać, że:

  • u młodszych pacjentów z krążeniem hiperkinetycznym DBP jest stabilniejsze niż SBP, w związku z czym lepiej odzwierciedla ryzyko sercowo-naczyniowe
  • wysokość DBP u młodych pacjentów zależy głównie od oporu obwodowego i dlatego jego niska wartość wskazuje na niski opór obwodowy
  • niska wartość DBP u osób starszych wynika z dużej sztywności tętnic, która jest bardziej przejawem procesu ich starzenia się niż niskiego oporu obwodowego.

Ocena diagnostyczna u młodych chorych z nadciśnieniem tętniczym

Badanie podmiotowe

U młodych pacjentów występowanie nadciśnienia tętniczego, zwłaszcza o ciężkim przebiegu, powinno nasuwać podejrzenie jego wtórnego charakteru, tak więc rozpoznanie nadciśnienia samoistnego polega na wykluczeniu jego wtórnych postaci.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Najczęstsze postacie nadciśnienia tętniczego u młodych osób

Najczęstszą postacią nadciśnienia u młodych osób jest izolowane nadciśnienie rozkurczowe. Występuje ono częściej u młodych mężczyzn i wykazuje dodatnią zależność ze wzrostem masy ciała [...]

Leczenie młodych osób z nadciśnieniem tętniczym

Ze względu na brak odpowiednich danych nie ma jednolitych kryteriów włączenia odpowiedniego leczenia. Decyzja o wdrożeniu terapii powinna zależeć od całego profilu [...]

Leczenie nadciśnienia tętniczego u kobiet w okresie rozrodczym

Szczególną grupę pacjentów stanowią kobiety w okresie rozrodczym. Spośród pięciu podstawowych grup leków hipotensyjnych w tej grupie pacjentek należy rozważyć stosowanie antagonistów wapnia [...]

Podsumowanie

Coraz częściej nadciśnienie tętnicze rozpoznaje się u młodych osób

Do góry