Choroby zakaźne

Jak zmniejszyć liczbę późnych rozpoznań zakażenia HIV Słów kilka o testowaniu, typowych i nietypowych objawach zakażenia

dr n. med. Błażej Rozpłochowski

Poradnia Nabytych Niedoborów Odporności, Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. J. Strusia w Poznaniu

Adres do korespondencji:

dr n. med. Błażej Rozpłochowski

Poradnia Nabytych Niedoborów Odporności,

Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. J. Strusia w Poznaniu

ul. Szwajcarska 3, 61-285 Poznań

  • Objawy związane z zakażeniem HIV i choroby wskaźnikowe AIDS według Centers for Disease Control and Prevention
  • Badania wykorzystywane w diagnostyce zakażenia HIV
  • Rola powszechnego dostępu do testów w kierunku HIV w szybkim wykrywaniu zakażeń

Epidemiologia

Szacuje się, że pandemia zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności/zespołu nabytego niedoboru odporności (HIV/AIDS – human immunodeficiency virus/acquired immunodeficiency syndrome) rozpoczęła się najprawdopodobniej w latach 70. XX wieku. Dekadę później opublikowano opis pierwszych przypadków rzadkiego zapalenia płuc (PCP – Pneumocystis carinii pneumonia; obecnie PJP – Pneumo­cystis jiroveci pneumonia), występującego u młodych, dotychczas zdrowych homoseksualnych mężczyzn, oraz zachorowań na rzadko rozpoznawanego wcześniej mięsaka Kaposiego. Mimo ogromnego postępu, jaki dokonał się od tamtego czasu, zakażenie HIV nadal stanowi poważny problem zdrowotny na całym świecie. Według raportu Joint United Nations Programme on HIV/AIDS (UNAIDS) w 2021 roku na świecie żyło 38,4 mln (33,9-43,8 mln) osób zakażonych HIV. Odnotowano 1,5 mln (1,1-2 mln) przypadków nowych zakażeń, a 650 000 (510 000-860 000) osób zmarło z powodu AIDS1. Według danych Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego od wdrożenia badań w 1985 roku do 31 stycznia 2022 roku zakażenie HIV stwierdzono u 27 791 obywateli Polski i u osób innego obywatelstwa przebywających na terenie naszego kraju, w tym 3882 zachorowania na AIDS2.

Wysoce aktywna terapia antyretrowirusowa

Wprowadzenie do leczenia wysoce aktywnej terapii antyretrowirusowej (HAART – highly active antiretroviral therapy) znacząco wpłynęło na poprawę jakości i długości życia osób z HIV. Udowodniono, że szybkie wykrycie zakażenia oraz wdrożenie terapii na wczesnym etapie choroby ogranicza transmisję wirusa oraz cechuje się wyższą skutecznością wirusologiczną i immunologiczną. Na podstawie tych danych opracowano strategię UNAIDS 90-90-90, której celem było zakończenie epidemii AIDS do 2030 roku. Obejmuje ona zdiagnozowanie 90% osób żyjących z HIV, objęcie leczeniem 90% osób z rozpoznaniem oraz uzyskanie supresji wirusa u 90% pacjentów objętych terapią3. Ostatnio dodano czwartą „90” rozumianą jako dobra jakość życia zależna od stanu zdrowia wśród 90% osób, które osiągnęły supresję wiremii.

Późne rozpoznanie – definicja

Późne rozpoznanie zakażenia HIV nadal stanowi poważny problem medyczny. Wykazano, że koreluje ono z wyższą chorobowością i śmiertelnością w związku z zakażeniami oportunistycznymi, a także gorszą odbudową układu odpornościowego. Pomimo szerokiego ...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Diagnostyka zakażenia

Diagnostyka zakażenia HIV powinna być powszechna i szeroko prowadzona. Jako że obecnie odchodzi się od określenia „grupy ryzyka”, uwagę powinny zwracać ryzykowne [...]

Przebieg zakażenia

Na początku przebieg zakażenia HIV jest bezobjawowy lub skąpoobjawowy, co znacząco utrudnia wczesne ustalenie rozpoznania. W przebiegu naturalnym zakażenia HIV wyróżnia się [...]

Podsumowanie

Zmniejszenie liczby późnych rozpoznań zakażenia HIV pozostaje ogromnym wyzwaniem. Wydaje się, że jedynym sposobem na walkę z tym zjawiskiem jest zwiększenie testowania. [...]
Do góry