Medycyna ratunkowa

Postępowanie w ostrym bólu w sytuacjach nagłych

dr n. med. Tomasz Składzień

lek. Piotr Bielański

Klinika Intensywnej Terapii Interdyscyplinarnej, Collegium Medicum – Uniwersytet Jagielloński w Krakowie

Adres do korespondencji:

dr n. med. Tomasz Składzień

Klinika Intensywnej Terapii Interdyscyplinarnej,

Collegium Medicum – Uniwersytet Jagielloński

ul. Jakubowskiego 2, 30-688 Kraków

  • Strategia multimodalnej analgezji – na czym polega i jak ją prowadzić
    • stosowane leki opioidowe i nieopioidowe oraz ich dawkowanie
    • grupy pacjentów, na które trzeba zwrócić specjalną uwagę
  • Postępowanie w sytuacjach szczególnych, takich jak ból głowy, w obrębie klatki piersiowej, brzucha i pleców

Ból jest jednym z najczęstszych powodów, dla których pacjenci zgłaszają się na szpitalne oddziały ratunkowe (SOR). Jest to bardzo czuły objaw, który wymaga szerokiej diagnostyki różnicowej i indywidualnego podejścia do pacjenta. Lekarze medycyny ratunkowej powinni być świadomi możliwości leczenia bólu poprzez stosowanie leków zarówno opioidowych, jak i nieopioidowych. W ciągu ostatnich 20 lat kampanie prowadzone głównie przez branżę farmaceutyczną zachęcały lekarzy do uznania bólu za „piąty znak życiowy”, a co za tym idzie – do agresywnego leczenia go różnymi opioidami. Te inicjatywy przyczyniły się do zwiększonego zużycia opioidów jako terapii pierwszego rzutu bólu ostrego1. Uważa się, że należy zwiększyć wiedzę lekarzy ratunkowych w zakresie nieopioidowych leków przeciwbólowych, takich jak paracetamol, metamizol lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), by przeciwdziałać epidemii uzależnienia od opioidów2,3.

W przypadku bólu ostrego podawanie leków nieopioidowych i koanalgetyków powinno rozpoczynać leczenie, jeśli ból oceniany przez pacjenta w skali numerycznej (NRS – Numeric Rating Scale) nie przekracza 4.

Stosowanie multimodalnej analgezji bez wykorzystania opioidów jest podstawową koncepcją i zasadą przewodnią w leczeniu bólu ostrego. Może ona obejmować strategie niefarmakologiczne, techniki znieczulenia miejscowego i regionalnego, nieopioidowe leki przeciwbólowe mające na celu poprawę działania przeciwbólowego, zmniejszenie działań niepożądanych i zminimalizowanie uzależnienia od opioidów.

W strategii multimodalnej należy w pierwszej kolejności zastosować nieopioidowe leki przeciwbólowe, a następnie dodawać dalsze leki z innych grup u pacjentów z umiarkowanym i silnym bólem. Należy porównać potencjalne korzyści ze stosowania leku przeciwbólowego z możliwymi działaniami niepożądanymi i powikłaniami, dostosować je do konkretnego pacjenta i oczekiwanego stopnia bólu.

Opcje farmakoterapii nieopioidowej

Paracetamol

Paracetamol jest podawany jako lek pierwszego wyboru w ramach analgezji multimodalnej u wszystkich pacjentów z ostrym bólem i bez przeciwwskazań do jego stosowania. Dożylna podaż paracetamolu jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężką niewydolności...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Opioidy

Opioidy należy stosować łącznie z nieopioidowymi lekami przeciwbólowymi i dodawać je jedynie wtedy, gdy te strategie są niewystarczające. Opioidy powodują działania niepożądane krótkotrwałe [...]

Sytuacje szczególne

W USA ból głowy jest piątą najczęstszą przyczyną zgłaszania się na oddział ratunkowy32. U niewielkiego odsetka pacjentów z tej populacji (<6%) stwierdza się nieprawidłowości [...]
Do góry