World Health Organization (WHO) w 2016 roku opublikowała dokument zawierający rekomendacje dotyczące opieki okołoporodowej mające na celu poprawę rutynowej opieki otrzymywanej przez ciężarne¹. W świetle powyższych rekomendacji zadaniem personelu medycznego jest koncentracja na jakości oferowanej opieki i maksymalizacji pozytywnych efektów zdrowotnych przy poszanowaniu praw pacjentek. Zgodnie z rekomendacjami ciąża jest okresem wymagającym zdrowej diety, pokrywającej zapotrzebowanie energetyczne, z odpowiednią podażą białka, witamin i minerałów, pokrywającą zwiększone zapotrzebowanie ze strony matki i płodu. Niemniej w wielu przypadkach spożycie owoców, warzyw, produktów mięsnych/nabiału nie jest wystarczające, by zapewnić zbilansowaną dietę, i może prowadzić do niedoboru mikroskładników odżywczych, a skutkiem niedożywienia matek jest pogorszenie wyników perinatalnych². Globalnie u mniej więcej 40% ciężarnych występuje niedobór żelaza, w większości w krajach o niskich dochodach, przy czym nawet w krajach rozwiniętych ocenia się, że około 25% populacji ciężarnych wymaga suplementacji. Powszechnie rekomendowane jest również suplementowanie kwasu foliowego jako profilaktyka występowania wad cewy nerwowej. Z kolei suplementacja witaminy D nie jest zalecana uniwersalnie, a autorzy rekomendacji zwracają uwagę na zróżnicowanie zależne od lokalnych uwarunkowań, w tym od ekspozycji na światło słoneczne³. W populacjach o niskiej zawartości wapnia w diecie eksperci WHO rekomendują również suplementację preparatów wapnia jako profilaktykę preeklampsji. Jednocześnie WHO stwierdza, że nie jest zalecane rutynowe stosowanie preparatów wielowitaminowych u wszystkich ciężarnych.

Zalecenia dotyczące suplementacji w ciąży są zatem ściśle zależne od charakterystyki populacji, tradycji żywieniowych w danym kraju oraz świadomości samych ciężarnych odnośnie do zdrowej diety. Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników (PTGiP) ...