Kardiologia

Nieprawidłowy wynik EKG – kiedy skierować pacjenta do szpitala?
Część 1: Zaburzenia rytmu i przewodzenia

lek. Michał Stefan

dr hab. n. med. Piotr Jędrusik

Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Adres do korespondencji:

lek. Michał Stefan

Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych,

Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii,

Warszawski Uniwersytet Medyczny

ul. Banacha 1a, 02-097 Warszawa

e-mail: michal.stefan@uckwum.pl

  • Charakterystyka poszczególnych typów bradyarytmii i tachyarytmii
  • Czy zmiany w zapisie EKG zawsze powinny budzić niepokój?
  • Wskazania do stałej stymulacji serca na podstawie wytycznych European Society of Cardiology

Spoczynkowe badanie elektrokardiograficzne (EKG) dzięki łatwości wykonania i niskich kosztów jest powszechnie dostępne zarówno w gabinetach lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), jak i w poradniach specjalistycznych.

EKG jest wykonywane u pacjentów z już wcześniej rozpoznaną chorobą układu krążenia w celu:

  • oceny skuteczności leczenia
  • wykrycia działań niepożądanych stosowanej terapii
  • poszukiwania nowych zmian w EKG.

Badanie jest przeprowadzane również u chorych zgłaszających się z niepokojącymi objawami sugerującymi chorobę serca. Wówczas najistotniejsza jest trafna identyfikacja zmian w EKG, które mogą wskazywać na potencjalnie groźne choroby wymagające szybkiej diagnostyki i leczenia (tab. 1).

Warto zaznaczyć, że EKG jest jedynie badaniem dodatkowym, uzupełniającym ocenę kliniczną. Z tego względu jego interpretacji należy dokonywać w kontekście dokładnie zebranych wywiadów (tab. 2), w tym rodzinnych i dotyczących stosowanej farmakoterapii, współistniejących obciążeń (zwłaszcza niewydolności serca, wcześniejszych incydentów sercowo-naczyniowych, nadciśnienia tętniczego) oraz nieprawidłowości stwierdzonych w badaniu przedmiotowym. Podczas analizy EKG często bardzo przydatne jest porównanie go z wcześniejszymi dostępnymi zapisami.

W przypadku zaburzeń rytmu bądź przewodzenia, które nie występują stale i nie stwierdza się ich w danym momencie w zapisie spoczynkowego EKG, przydatne są metody długotrwałej rejestracji EKG (monitorowanie holterowskie, rejestratory zdarzeń). Z kolei nieprawidłowości w EKG związane z niedokrwieniem mięśnia sercowego mogą się ujawniać tylko podczas obciążenia (elektrokardiograficzna próba wysiłkowa).

Zmiany w zapisie EKG mogą występować również wtórnie do innych chorób i zaburzeń oraz przyjmowanych substancji i nie muszą być związane z pierwotną chorobą serca. Do takich sytuacji należą:

  • zaburzenia elektrolitowe (hipo- i hiperkaliemia, hipo- i hiperkalcemia, hipo- i hipermagnezemia)
  • przyjmowanie leków (m.in. β-adrenolityki, leki przeciw­arytmiczne, niektóre antybiotyki, inne leki wydłużające odstęp QT)
  • stosowanie substancji psychoaktywnych i spożywanie alkoholu
  • choroby tarczycy
  • niedokrwistości (w tym krwotoczne)
  • ciąża.

Niniejszy artykuł składa się z dwóch części: w pierwszej zostaną omówione zaburzenia rytmu i przewodzenia, w drugiej natomiast zmiany ST-T i morfologia zespołów QRS. Ma on na celu zwrócenie uwagi na zmiany w EKG, które wymagają pilnej diagnostyki ...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Bradyarytmie

Bradykardię zatokową definiuje się zwykle jako częstość rytmu serca

Tachyarytmie

Są najczęstszym rodzajem nadkomorowych zaburzeń rytmu zarówno w populacji ogólnej, jak i u osób z chorobami serca. W EKG występują jako przedwczesne załamki P o innej morfologii [...]

Podsumowanie

Do najważniejszych niepokojących zmian w EKG, które zwykle wymagają skierowania pacjenta do szpitala, należą:

Do góry