ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Kardiologia
Nieprawidłowy wynik EKG – kiedy skierować pacjenta do szpitala?
Część 1: Zaburzenia rytmu i przewodzenia
lek. Michał Stefan
dr hab. n. med. Piotr Jędrusik
- Charakterystyka poszczególnych typów bradyarytmii i tachyarytmii
- Czy zmiany w zapisie EKG zawsze powinny budzić niepokój?
- Wskazania do stałej stymulacji serca na podstawie wytycznych European Society of Cardiology
Spoczynkowe badanie elektrokardiograficzne (EKG) dzięki łatwości wykonania i niskich kosztów jest powszechnie dostępne zarówno w gabinetach lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), jak i w poradniach specjalistycznych.
EKG jest wykonywane u pacjentów z już wcześniej rozpoznaną chorobą układu krążenia w celu:
- oceny skuteczności leczenia
- wykrycia działań niepożądanych stosowanej terapii
- poszukiwania nowych zmian w EKG.
Badanie jest przeprowadzane również u chorych zgłaszających się z niepokojącymi objawami sugerującymi chorobę serca. Wówczas najistotniejsza jest trafna identyfikacja zmian w EKG, które mogą wskazywać na potencjalnie groźne choroby wymagające szybkiej diagnostyki i leczenia (tab. 1).
Warto zaznaczyć, że EKG jest jedynie badaniem dodatkowym, uzupełniającym ocenę kliniczną. Z tego względu jego interpretacji należy dokonywać w kontekście dokładnie zebranych wywiadów (tab. 2), w tym rodzinnych i dotyczących stosowanej farmakoterapii, współistniejących obciążeń (zwłaszcza niewydolności serca, wcześniejszych incydentów sercowo-naczyniowych, nadciśnienia tętniczego) oraz nieprawidłowości stwierdzonych w badaniu przedmiotowym. Podczas analizy EKG często bardzo przydatne jest porównanie go z wcześniejszymi dostępnymi zapisami.
W przypadku zaburzeń rytmu bądź przewodzenia, które nie występują stale i nie stwierdza się ich w danym momencie w zapisie spoczynkowego EKG, przydatne są metody długotrwałej rejestracji EKG (monitorowanie holterowskie, rejestratory zdarzeń). Z kolei nieprawidłowości w EKG związane z niedokrwieniem mięśnia sercowego mogą się ujawniać tylko podczas obciążenia (elektrokardiograficzna próba wysiłkowa).
Zmiany w zapisie EKG mogą występować również wtórnie do innych chorób i zaburzeń oraz przyjmowanych substancji i nie muszą być związane z pierwotną chorobą serca. Do takich sytuacji należą:
- zaburzenia elektrolitowe (hipo- i hiperkaliemia, hipo- i hiperkalcemia, hipo- i hipermagnezemia)
- przyjmowanie leków (m.in. β-adrenolityki, leki przeciwarytmiczne, niektóre antybiotyki, inne leki wydłużające odstęp QT)
- stosowanie substancji psychoaktywnych i spożywanie alkoholu
- choroby tarczycy
- niedokrwistości (w tym krwotoczne)
- ciąża.
Niniejszy artykuł składa się z dwóch części: w pierwszej zostaną omówione zaburzenia rytmu i przewodzenia, w drugiej natomiast zmiany ST-T i morfologia zespołów QRS. Ma on na celu zwrócenie uwagi na zmiany w EKG, które wymagają pilnej diagnostyki ...