Ortopedia

Najczęstsze urazy ortopedyczne: postępowanie w POZ

dr n. med. Kamil Koszela

Klinika i Poliklinika Neuroortopedii i Neurologii, Narodowy Instytut Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji im. prof. dr hab. med. Eleonory Reicher w Warszawie

Adres do korespondencji:

dr n. med. Kamil Koszela

Klinika i Poliklinika Neuroortopedii i Neurologii,

Narodowy Instytut Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji

im. prof. dr hab. med. Eleonory Reicher w Warszawie

ul. Spartańska 1, 02-637 Warszawa

  • Charakterystyka urazów ortopedycznych, z którymi pacjenci zgłaszają się do lekarza POZ
  • Czynniki ryzyka urazów i metody zapobiegania im
  • Postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne na przykładzie przypadków klinicznych

Do gabinetu lekarza rodzinnego zgłaszają się pacjenci z różnymi schorzeniami, w tym z urazami w zakresie narządu ruchu. Z reguły są to urazy o charakterze stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia, złamania, a nawet rany. Tylko część tych urazów będzie mogła być diagnozowana i leczona w ramach podstawowej opieki zdrowotnej (POZ). Lekarz musi podjąć decyzję, czy dany pacjent może być leczony w gabinecie POZ, czy jednak powinien zostać odesłany do poradni specjalistycznej urazowo-ortopedycznej lub na szpitalny oddział ratunkowy (SOR), czy może należy wezwać zespół ratownictwa medycznego w celu zabezpieczenia chorego i przetransportowania go do szpitala.

Podstawowe urazy, ich objawy oraz postępowanie terapeutyczne

Niezależnie od tego, czy uraz, z którym zgłasza się chory, będzie stłuczeniem, skręceniem czy złamaniem, postępowanie diagnostyczne wygląda bardzo podobnie. Pacjenta należy ocenić podmiotowo i przedmiotowo. W ocenie przedmiotowej niezbędne są badanie palpacyjne narządu, ocena dolegliwości bólowych (np. za pomocą wizualnej skali analogowej [VAS – Visual Analogue Scale]; pozwala to dobrać odpowiedni lek przeciwbólowy), ocena obrzęku i ruchomości – funkcji kończyny (w przypadku ewidentnego złamania nie oceniamy funkcji, ponieważ poprzez badanie możemy doprowadzić do przemieszczenia odłamów kostnych). W większości przypadków poza oceną kliniczną niezbędne jest wykonanie diagnostyki obrazowej – rentgenogramu (RTG; standardowo 2 projekcje – przednio-tylna [AP – anterior-posterior] oraz boczna, czasami projekcja osiowa lub skośna).

Stłuczenie

To uraz tkanek miękkich powstały na skutek uderzenia o coś lub czymś. Objawia się tkliwością/miejscowym bólem, obrzękiem, zasinieniem (krwiakiem), w rezultacie upośledzeniem funkcji narządu. W diagnostyce obrazowej (RTG) nie stwierdza się zmian pourazowych. Postępowanie obejmuje odciążenie/elewację kończyny, zimne okłady oraz leki przeciwbólowe (np. paracetamol, diklofenak) stosowane doustnie oraz miejscowo.

Skręcenie

Skręcenie to uraz, który powstał na skutek przekroczenia fizjologicznego zakresu ruchu w obrębie stawu, nie dochodzi w nim jednak do utraty łączności powierzchni stawowych.

Uraz skrętny I stopnia

W urazie skrętnym I stopnia dochodzi do naciągnięcia tkanek miękkich stabilizujących staw (więzadeł, ścięgien, torebki stawowej). Objawia się on bólem, obrzękiem, zasinieniem (krwiakiem) oraz ograniczeniem ruchomości. Na zdjęciu RTG nie stwierdza ...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Praktyczne aspekty urazów

Pacjent, który dozna urazu, oczekuje od lekarza szybkiego i skutecznego postępowania, które pozwoli mu wrócić do sprawności, codziennej aktywności zawodowej bądź sportowej. [...]

Prewencja urazów

W zależności od grupy pacjentów prewencja urazów będzie nieco inna. U osób uprawiających aktywność sportową – szczególnie regularną, zawodową – kluczowa jest dobrze [...]

Metody postępowania na przykładzie przypadków klinicznych

Kobieta w wieku 55 lat doznała urazu skrętnego stawu skokowego podczas schodzenia po schodach. Zgłosiła się do lekarza POZ. Chora sygnalizowała dolegliwości [...]

Podsumowanie

Większość pacjentów, która zgłasza się do lekarza POZ, doznaje urazów niewielkiego stopnia i po przeprowadzeniu podstawowego badania oraz ocenie podstawowej diagnostyki obrazowej [...]

Do góry