Kardiologia

Nieprawidłowy wynik EKG – kiedy skierować pacjenta do szpitala?
Część 2: Zmiany ST-T i morfologia zespołów QRS

lek. Michał Stefan

dr hab. n. med. Piotr Jędrusik

Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Adres do korespondencji:

lek. Michał Stefan

Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych,

Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii,

Warszawski Uniwersytet Medyczny

ul. Banacha 1A, 02-097 Warszawa

e-mail: michal.stefan@uckwum.pl

  • Zalecenia European Society of Cardiology dotyczące rejestrowania EKG w zależności od podejrzewanej lokalizacji zawału mięśnia sercowego
  • Atypowe prezentacje elektrokardiograficzne STEMI oraz inne obrazy EKG, które mogą wskazywać na ostre zamknięcie bądź ciasne zwężenie dużej tętnicy wieńcowej

W poprzedniej części artykułu zostały opisane zmiany w EKG w zakresie zaburzeń rytmu i przewodzenia, które skłaniają do pilnego pogłębiania diagnostyki i leczenia [„Medycyna po Dyplomie” 2025;1:24-31 – przyp. red.]. Celem uzupełnienia tematu w drugiej części zostaną przedstawione zmiany w zakresie odcinka ST-T i morfologii zespołów QRS, które wymagają skierowania pacjenta na hospitalizację.

Ostry zespół wieńcowy – obraz elektrokardiograficzny i jego różnicowanie

Podejrzenie ostrego zespołu wieńcowego (ACS – acute coronary syndrome) jest wskazaniem do skierowania pacjenta do szpitala (transportem medycznym z monitorowaniem EKG – karetka pogotowia ratunkowego) i diagnostyki na poziomie szpitalnej izby przyjęć/szpitalnego oddziału ratunkowego obejmującej co najmniej EKG (w razie potrzeby z seryjną oceną) oraz oznaczenie biomarkerów sercowych (zwykle troponina metodą o dużej czułości).

Obraz EKG jest podstawą podziału ACS na zawał serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI – ST-segment elevation myocardial infarction) i ACS bez uniesienia odcinka ST (NSTE-ACS – non-ST-segment elevation ACS). U pacjentów z ostrym bólem w klatce piersiowej (lub jego ekwiwalentami) oraz utrzymującym się uniesieniem odcinka ST (lub jego ekwiwalentami) wstępnie rozpoznaje się STEMI, natomiast u pacjentów z objawami, ale bez przetrwałego uniesienia odcinka ST wstępnie rozpoznaje się NSTE-ACS.

Zgodnie z wytycznymi European Society of Cardiology (ESC) z 2023 roku dotyczącymi postępowania w ACS 12-odprowadzeniowe EKG pozostaje narzędziem pierwszego rzutu w ocenie pacjentów z ACS. Badanie powinno zostać wykonane natychmiast po pierwszym kontakcie z systemem opieki zdrowotnej i zinterpretowane w ciągu 10 minut.

STEMI

Kryterium diagnostycznym STEMI jest przetrwałe (zwykle >20 minut) uniesienie odcinka ST w punkcie J w co najmniej 2 sąsiednich odprowadzeniach:

  • w odprowadzeniach V2-V3: o ≥0,2 mV u mężczyzn w wieku ≥40 lat, ≥0,25 mV u mężczyzn w wieku <40 lat, ≥0,15 mV u kobiet
  • w pozostałych odprowadzeniach: o ≥0,1 mV (jeżeli nie ma przerostu lewej komory ani bloku lewej odnogi pęczka Hisa [LBBB – left bundle branch block]).

U wielu pacjentów konieczna jest seryjna ocena EKG (w przypadku klinicznego podejrzenia STEMI nawet co kilka-kilkanaście minut), ponieważ obraz EKG może być początkowo prawidłowy lub stwierdza się jedynie nieswoiste zmiany. W każdym przypadku pode...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Inne sytuacje kliniczne

Zmiany w EKG mogą występować również w innych sytuacjach klinicznych stanowiących zagrożenie dla życia i w związku z tym wymagających natychmiastowej lub pilnej oceny i dalszego leczenia [...]

Podsumowanie

Do najważniejszych niepokojących zmian w EKG, które zwykle wymagają skierowania pacjenta do szpitala, należą:

Do góry