Neurologia
Palmitoiloetanoloamid – znaczenie w neurologii
prof. dr hab. n. med. i n. o zdr. Przemysław Kotyla
- Ocena zastosowania palmitoiloetanoloamidu w zaburzeniach objawiających się bólem i stanami zapalnymi
- poznane dotychczas mechanizmy działania substancji
- wyniki badań oceniających skuteczność i bezpieczeństwo podawania palmitoiloetanoloamidu pod kątem zmniejszania bólu i innych zaburzeń
- potrzeba prowadzenia dalszych dużych badań klinicznych, które potwierdziłyby zasadność wykorzystywania palmitoiloetanoloamidu w praktyce klinicznej
Ostatnie lata przyniosły wzrost badań oraz świadomości społecznej dotyczących zdrowego żywienia i nawyków dietetycznych jako kluczowych czynników w prewencji pierwotnej1. Przyczyniło się to do wzrostu zainteresowania wszelakimi odżywkami i suplementami diety jako produktami w pełni naturalnymi, a także ich stosowania w codziennej praktyce klinicznej zarówno w ramach leczenia objawowego, jak i strategii o potencjalnych właściwościach zapobiegawczych, szczególnie w odniesieniu do procesów zapalnych. Rzeczywiście, chociaż proces zapalny jest naturalną reakcją na usunięcie szkodliwych bodźców i wspomaganie naprawy tkanek, zbyt intensywna lub przedłużona reakcja zapalna może uszkodzić tkanki organizmu, spowodować dysfunkcję narządów i ostatecznie doprowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia organizmu, a przez to w prosty sposób spowodować rozwój niepełnosprawności lub kalectwa. Jednocześnie trwają poszukiwania nowych leków, których celem działania byłoby zahamowanie postępu chorób poprzez ingerencję w mechanizmy leżące u ich podstaw. W związku z powyższym zwraca się większą uwagę na modulację układu endokannabinoidowego (eCB – endocannabinoid), szczególnie ze względu na jego rolę w utrzymaniu homeostazy w warunkach chorobowych. Układ endokannabinoidowy jest częścią dużej rodziny mediatorów lipidowych określanych niekiedy wspólną nazwą „endokannabinoidom”2. Oprócz dwóch głównych endokannabinoidów – anandamidu (AEA) i 2-arachidonoiloglicerolu (2-AG), które bezpośrednio oddziałują z receptorami kannabinoidowymi, tj. typem 1 (CB1), typem 2 (CB2), „związki podobne do eCB”, w tym N-acyloetanoloamina (NAE), palmitoiloetanoloamid (PEA) i oleoiloetanoloamid (OEA), oraz monoacyloglicerol (MAG) i 2-oleoiloilglicerol (2-OG) były szeroko badane pod kątem ich właściwości przeciwbólowych i anoreksyjnych, a także wpływu na metabolizm lipidów2-4.
Unikatowe właściwości PEA spowodowały, że substancja ta była z powodzeniem testowana w takich wskazaniach, jak bóle migrenowe, menstruacyjne, fibromialgia, bóle stawowe, artropatie zapalne, a nawet zespoły otępienne czy niedokrwienne incydenty mó...