Sport to zdrowie – mówi popularne powiedzenie. Owszem, w umiarkowanych ilościach na pewno poprawia wydolność układu krążenia i układu oddechowego, usprawnia ukrwienie mózgu i pozwala utrzymać metabolizm na odpowiednim poziomie, umożliwiającym zachowanie upragnionej sylwetki. Jednak ci, którzy prowadzą znacznie aktywniejszy tryb życia, w tym przede wszystkim sportowcy (także amatorzy) startujący w biegach długodystansowych i zawodach triathlonowych, a także w sportach walki, są narażeni na wiele działań niepożądanych regularnych, intensywnych treningów.

Stale rośnie popularność aktywności sportowej, zwłaszcza wśród osób dorosłych, a nawet w grupie wiekowej związanej z występowaniem chorób przewlekłych. Co za tym idzie, coraz istotniejsze staje się określenie czynników ryzyka i przeciwwskazań natury medycznej do uprawiania sportu. Dotyczy to szczególnie dyscyplin wiążących się z ekstremalnym wysiłkiem, jak maraton czy triathlon, oraz sportów walki. Te ostatnie w formie kontaktowej są uprawiane głównie przez osoby między 15 a 40 r.ż.

Wśród chorób okulistycznych istotnie wpływających na ograniczenia dotyczące uprawiania sportu (a raczej wyboru dyscypliny sportowej) należy wymienić: stan po laserowej operacji refrakcyjnej rogówki, zaburzenia powierzchni oka związane z chorobami autoimmunologicznymi, jaskrę – o różnej patogenezie, nieprawidłowości soczewki, choroby siatkówki, głównie jej odwarstwienie, stan po leczeniu operacyjnym, a także bezobjawowe degeneracje siatkówki obwodowej.

Każdy sportowiec powinien przechodzić regularne badania wzroku u okulisty i optometrysty, aby mieć pewność, że wada wzroku jest odpowiednio skorygowana, a oczy są zdrowe i nie występują w nich żadne zmiany chorobowe. U sportowców powinno się wykonywać dodatkowe badanie sprawdzające zdolność układu wzrokowego do prawidłowego działania w danej dyscyplinie sportu.

Ćwiczenia ogólnie przeciwwskazane w przypadku wad i chorób oczu to:

• ćwiczenia powodujące nagłe zmiany ciśnienia
• ćwiczenia, podczas których głowa znajduje się nisko
• ćwiczenia siłowe (wstrząsy, zderzenia, uderzenia)
• ćwiczenia powodujące napięcie mięśni szyi
• przewroty, przetoczenia w przód i w tył
• skłony w przód i w tył
• podskoki jednonóż i obunóż
• stanie na rękach, zwisy, półzwisy głową w dół.