Jaskra, czyli jaskrowe uszkodzenie nerwu wzrokowego (neuropatia jaskrowa), jest wiodącą przyczyną znacznego obniżenia ostrości wzroku (aż do całkowitej ślepoty włącznie) w krajach wysoko rozwiniętych, co jest związane z wydłużeniem życia mieszkańców. Oprócz wieku czynnikiem ryzyka są też między innymi: podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, uwarunkowania genetyczne (rodzinne) i rasa (większa częstość występowania u osób rasy czarnej niż kaukaskiej)^1-3. Na podstawie światowych badań populacyjnych obliczono, że częstość jaskry u osób w wieku 40-80 lat wynosi 3,54%. Największą zapadalność na jaskrę otwartego kąta stwierdzono w Afryce (4,20%), a jaskry zamkniętego kąta – w Azji (1,09%). W 2013 r. liczbę osób z jaskrą (w wieku 40-80 lat) na całym świecie oszacowano na 64,3 mln, a prognozuje się, że ich liczba zwiększy się w 2020 r. do 76,0 mln, aż do 111,8 mln w 2040 r.⁴

W Polsce w 2012 r. przeprowadzono badania ankietowe PolSenior, w których wzięło udział 5695 osób. Wykazano na ich podstawie, że jaskra występuje u 6,9% osób po 65 roku życia, przy czym odsetek ten wzrasta z wiekiem: dotyczy 4,5% ludzi w przedziale wiekowym 65-69 lat oraz 9% >90 roku życia. Stwierdzono, że częściej chorują kobiety, mieszkańcy dużych miast (głównie >500 000 mieszkańców), co może się wiązać z większą dostępnością do okulisty i większymi możliwościami diagnostycznymi⁵.

Jaskra otwartego kąta, w której ciśnienie wewnątrzgałkowe jest nieznacznie podwyższone lub mieści się w statystycznej normie (jaskra normalnego ciśnienia), przez wiele lat przebiega bezboleśnie i bezobjawowo. Jak wcześniej wspomniano, zasadniczym czynnikiem ryzyka jest wiek, ale choroba może także ujawnić się w młodszym wieku jako jaskra młodzieńcza otwartego kąta. Występuje ona rzadko (ok. 0,7% wszystkich przypadków jaskry), ale być może rzeczywista liczba chorych jest większa. Umownie przyjmuje się, że pierwotna jaskra młodzieńcza dotyczy osób w wieku 10-35 lat^1-3,6.