Stosowanie soczewek kontaktowych u dzieci
dr n. med. Ewa Oleszczyńska-Prost
- W artykule przedyskutowano zalety i wady różnych rodzajów soczewek kontaktowych oraz ich najważniejsze cechy
- U małych dzieci, nawet już od urodzenia, najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie twardych gazoprzepuszczalnych soczewek kontaktowych, rzadziej – miękkich silikonowo-hydrożelowych
Soczewki kontaktowe u dzieci są stosowane przede wszystkim ze wskazań leczniczych, czasami z powodów psychologicznych lub w celach kosmetycznych. Odpowiednia kwalifikacja do ich stosowania, już od urodzenia dziecka, umożliwia prawidłowy rozwój ostrości wzroku i widzenia obuocznego. Wskazaniami do stosowania soczewek kontaktowych są:
- bezsoczewkowość po operacji zaćmy wrodzonej jedno- i obuocznej
- różnowzroczność (anizometropia)
- duże wady plusowe i minusowe
- amblyopia
- konieczność zmniejszenia postępu krótkowzroczności (ortokorekcja)
- wrodzony oczopląs
- światłowstręt
- urazy rogówki.
U małych dzieci, nawet już od urodzenia, najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie twardych gazoprzepuszczalnych soczewek kontaktowych (RGP – rigid gas permeable), rzadziej – miękkich silikonowo-hydrożelowych.
Zastosowanie soczewek kontaktowych
Soczewki kontaktowe u dzieci są stosowane przede wszystkim ze wskazań leczniczych, a tylko wyjątkowo w celach kosmetycznych lub psychologicznych. Ich użycie wynika z niemożności otrzymania tego samego efektu leczniczego przez noszenie szkieł okularowych. Stanowią one często jedyną lub najlepszą możliwość zaopatrzenia optycznego niemowląt i dzieci w kolejno omówionych schorzeniach oczu.
Bezsoczewkowość pooperacyjna jedno- i obuoczna (aphakia)
Mimo dużego postępu i udoskonalania technik operacyjnych zaćmy oraz coraz nowszych i doskonalszych sztucznych soczewek wewnątrzgałkowych wielu chirurgów okulistów decyduje się na operację usunięcia zaćmy wrodzonej techniką lentektomii. Zabieg wykonuje się zaraz po urodzeniu i wykryciu choroby. Według najnowszych wytycznych American Academy of Ophthalmology (AAO) usunięcie zaćmy wrodzonej wraz ze wszczepieniem sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej (IOL – intraocular lens) powinno odbyć się nie wcześniej niż w 6 miesiącu życia dziecka. Wynika to z występowania większej liczby powikłań pooperacyjnych, jeśli wszczep soczewki wykonany zostanie wcześniej. Dodatkowo trzeba się liczyć ze stopniowym wzrostem gałki ocznej u tak małych dzieci i związanymi z tym zmianami refrakcji oka1.
U dzieci operowanych zaraz po urodzeniu bezsoczewkowość pozostaje w granicach od +30,0 do +20,0 Dsph, u dzieci kilkuletnich wynosi ona już od +18,0 do +15,0 Dsph, co wymaga odpowiedniej korekcji zaistniałej wady refrakcji. Jedyną metodą jej wyrówn...