Soczewki kontaktowe są obecnie dobrze poznaną i stosunkowo łatwo dostępną formą korekcji wad refrakcji. Przez lata systematycznie udoskonalane uchodzą dziś za skuteczne i bezpieczne rozwiązanie, które umożliwia użytkownikom wyraźne i komfortowe widzenie. Soczewki silikonowo-hydrożelowe są dostępne w wielu wariantach i różnych trybach wymiany. W związku z tym często stanowią alternatywę dla najpopularniejszego narzędzia optycznego, jakim są soczewki okularowe.

Przemysł soczewek kontaktowych nieprzerwanie dostarcza nowych rozwiązań i jednocześnie poszerza zakresy ich stosowania – od korekcyjnego, przez terapeutyczne, na kosmetycznych kończąc.

Posiadanie wiedzy z zakresu dopasowania soczewek kontaktowych pozwala specjaliście na praktyczne jej wykorzystanie, gdy u pacjentów zachodzi potrzeba korekcji niestandardowych i skomplikowanych wad wzroku, lecz także w korekcji astygmatyzmu, presbiopii czy do kontroli progresji krótkowzroczności u dzieci oraz młodzieży itp.

Wziąwszy ponadto pod uwagę powszechność soczewek kontaktowych, znajomość podstaw stosowania tej formy korekcji nie pozostaje bez znaczenia, a wręcz bywa niezbędna w codziennej praktyce okulistycznej, optometrycznej lub ortoptycznej.

Rodzaje soczewek kontaktowych – krótka charakterystyka materiałów do produkcji soczewek miękkich

Wybór materiału do produkcji soczewki kontaktowej ma wpływ na wiele jej parametrów, takich jak zwilżalność powierzchni, przepuszczalność dla tlenu w celu utrzymania prawidłowego metabolizmu rogówki, ilość oraz rodzaj powstających osadów, elastyczność, komfort użytkowania oraz jakość i stabilność widzenia czy chociażby trwałość w czasie użytkowania¹.

W zależności od materiału, z którego została wykonana soczewka kontaktowa, możemy ją zakwalifikować do jednej z następujących kategorii:

• I: soczewki kontaktowe miękkie hydrożelowe lub silikonowo-hydrożelowe
• II: soczewki kontaktowe twarde gazoprzepuszczalne (RGP – rigid gas permeable), które się dzielą na: rogówkowe oraz zależnie od ich średnicy skleralne i semiskleralne
• III: soczewki kontaktowe hybrydowe będące połączeniem soczewki sztywnej z miękką.

Do produkcji soczewek kontaktowych w większości wykorzystuje się polimery syntetyczne, będące materiałami stałymi, które są zbudowane z długich łańcuchów powtarzających się jednostek, tzw. monomerów2.