Soczewki wewnątrzgałkowe – jakiego wyboru dokonać?
dr n. med. Zofia Pniakowska1,2
prof. dr hab. n. med. Piotr Jurowski1
- Niniejszy artykuł zawiera przegląd dostępnych na rynku soczewek wewnątrzgałkowych ze zwróceniem uwagi na czynniki, które determinują wybór odpowiedniego rozwiązania dla danego pacjenta
Rozwój technologii soczewek wewnątrzgałkowych daje okulistom coraz większe możliwości poprawy komfortu życia pacjentów operowanych z powodu wad refrakcji, starczowzroczności i zaćmy. Wyboru sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej dokonuje się na podstawie dokładnej analizy wymagań wzrokowych pacjenta i obiektywnego badania stanu narządu wzroku. W procesie kwalifikacji pacjentów do zabiegów refrakcyjnej wymiany soczewki (RLE – refractive lens exchange) czy usunięcia zaćmy istotną rolę odgrywa zarówno decyzja o rodzaju implantowanej soczewki, jak i rozmowa z chorym wyjaśniająca zalety oraz ograniczenia danego rozwiązania w odniesieniu do stanu narządu wzroku, stylu życia i oczekiwań pacjenta. Do obiektywnych czynników wpływających na wybór soczewki wewnątrzgałkowej należą m.in. przebyte lub współistniejące choroby przedniego i tylnego odcinka oka. Równie ważnym czynnikiem w wyborze soczewki jest charakterystyka stylu życia i wymagań wzrokowych pacjenta, rodzaj wykonywanej pracy, aktywności pozazawodowe, hobby, uprawiane sporty oraz typ osobowości.
Analiza powyższych czynników pozwala na wybór odpowiedniej soczewki, uzyskanie oczekiwanych wyników leczenia, a co za tym idzie, zadowolenie pacjenta i chirurga. Zakres dostępnych na rynku soczewek wewnątrzgałkowych zmusza do przeglądu ich charakterystyk, co zostało uczynione w niniejszym artykule.
Krótka charakterystyka soczewek wewnątrzgałkowych
Soczewki jednoogniskowe
Soczewki jednoogniskowe są powszechnie stosowane w chirurgii zaćmy i zapewniają jedno ognisko widzenia, co w praktyce oznacza dobre widzenie do dali lub bliży w zależności od zaplanowanego efektu refrakcyjnego. U nielicznych chorych po implantacji soczewek jednoogniskowych możemy osiągnąć optymalne widzenie do dali i w pewnym zakresie na odległości pośrednie bez konieczności stosowania wspomagającej korekcji okularowej. Jest to możliwe w przypadku osób z wysokimi wartościami aberracji rogówkowych, nieskorygowanym astygmatyzmem rogówkowym lub wąską źrenicą poprawiającą głębię ostrości.
Inną metodą zmniejszenia zależności od okularów po zastosowaniu soczewek jednoogniskowych jest zastosowanie monowizji. Zakłada ona całkowitą korekcję wady refrakcji w oku dominującym (cel refrakcyjny: 0 Dsph) i wytworzenie monowizji w oku niedomi...
