W poradni okulistycznej często zjawiają się pacjenci skarżący się na dyskomfort w obrębie oczu. W pierwszej kolejności zwykle jest im zalecane stosowanie kropli nawilżających i innych substancji powlekających powierzchnię gałki ocznej. Tymczasem rogówka, będąc jedną z najsilniej unerwionych struktur w organizmie, może być źródłem istotnych dolegliwości. Substytucja filmu łzowego, choć usprawnia regenerację nabłonka rogówki i daje tymczasową ulgę, często nie wystarcza w przypadku nadwrażliwości na ból lub zaburzonej regeneracji połączeń nerwowych po urazach lub operacjach rogówki. W dodatku codzienne zakraplanie worka spojówkowego co 1-2 godziny obniża jakość życia. U takich osób występuje również nietolerancja licznych preparatów okulistycznych – zgłaszają oni pieczenie nawet do kilku dni po modyfikacji terapii. Leki przeciwzapalne stosowane po zabiegach okulistycznych hamują nabłonkowanie i mogą paradoksalnie pogłębiać dolegliwości, a przewlekłe ich stosowanie miejscowe może doprowadzić do rozmiękania rogówki.