34-letnia kobieta z rozpoznaniem nowotworu o niejasnym punkcie wyjścia zgłosiła się w listopadzie 2014 roku do Poradni Onkologicznej Szpitala Kardiologiczno-Onkologicznego Magodent w celu kwalifikacji do leczenia systemowego.

1. W pierwszej połowie września 2014 roku chora była hospitalizowana w szpitalu w miejscu zamieszkania z powodu limfadenopatii szyjnej. Nie demonstrowała innych objawów klinicznych; przy przyjęciu wydolna krążeniowo i oddechowo, w dobrym stanie klinicznym – 1 według Światowej Organizacji Zdrowia. W badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono istotnych klinicznie odchyleń od normy. W trakcie diagnostyki wykonano badania: RTG zatok, a także USG węzłów chłonnych pachowych, pachwinowych oraz jamy brzusznej i przestrzeni zaotrzewnowej.

Po wykonaniu biopsji cienkoigłowej węzła chłonnego pachowego rozpoznano obecność przerzutu raka przejawiającego utkanie gruczołowe. Obraz histopatologiczny sugerował przede wszystkim przerzut raka płuca lub raka piersi. Wykonano mammografię i tomografię klatki piersiowej. W mammografii (22.09.2014 roku) nie uwidoczniono zmian podejrzanych o charakter nowotworowy.

W tomografii komputerowej klatki piersiowej (23.09.2014 roku) zaobserwowano umiarkowanie powiększone węzły chłonne śródpiersia oraz obu wnęk. Ponadto odnotowano rozsiane zmiany drobnoguzkowe w górnych i środkowych partiach obu płuc i guzek w języczku płuca lewego.

Na podstawie obrazu zasugerowano zmiany w przebiegu sarkoidozy w stadium 2. W diagnostyce różnicowej zaproponowano wzięcie pod uwagę choroby rozrostowej układu chłonnego oraz raka gruczołowego w postaci tapetującej pęcherzyki płucne.

Z uwagi na niejasny charakter choroby nowotworowej preparat histopatologiczny z węzła chłonnego pachowego był ponownie konsultowany we wrześniu 2014 roku przez zespół niezależnych patomorfologów. Wynik konsultacji – Metastasis carcinomatis mammae in lymphonodulo (1/1), receptory hormonalne ER+ 60 proc. komórek, PGR – 0 proc. komórek, receptor HER2 1 proc., Ki67 poniżej 1 proc.