Opis przypadku

Leczenie rozsianej choroby nowotworowej z ogniska pierwotnego nieznanego

Lek. Bartosz Itrych

Lek. Paweł Morawski

Lek. Paweł Surowski

Dr n. med. Wojciech Rogowski

Oddział Onkologii Klinicznej, Szpital Onkologiczno-Kardiologiczny Magodent, Warszawa

Adres do korespondencji: Lek. Bartosz Itrych, Oddział Onkologii Klinicznej, Szpital Onkologiczno-Kardiologiczny Magodent, ul. Fieldorfa Nila 40, 04-125 Warszawa

Przypadek pacjentki z rozpoznaniem raka gruczołowego o niejasnym punkcie wyjścia stanowi wyzwanie w zakresie diagnostycznym i terapeutycznym. Aktualne narzędzia diagnostyczne zazwyczaj umożliwiają określenie ogniska pierwotnego nowotworu i odpowiednie leczenie przyczynowe. Problem terapeutyczny rodzi się w sytuacji braku ogniska pierwotnego. Często onkolodzy posiłkują się dodatkowymi badaniami patomorfologicznymi, genetycznymi i własnym doświadczeniem w zakresie leczenia systemowego. Przedstawiony przypadek skłania do refleksji, kiedy zakończyć dalszą diagnostykę i leczenie systemowe.

34-letnia kobieta z rozpoznaniem nowotworu o niejasnym punkcie wyjścia zgłosiła się w listopadzie 2014 roku do Poradni Onkologicznej Szpitala Kardiologiczno-Onkologicznego Magodent w celu kwalifikacji do leczenia systemowego.


1.
W pierwszej połowie września 2014 roku chora była hospitalizowana w szpitalu w miejscu zamieszkania z powodu limfadenopatii szyjnej. Nie demonstrowała innych objawów klinicznych; przy przyjęciu wydolna krążeniowo i oddechowo, w dobrym stanie klinicznym – 1 według Światowej Organizacji Zdrowia. W badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono istotnych klinicznie odchyleń od normy. W trakcie diagnostyki wykonano badania: RTG zatok, a także USG węzłów chłonnych pachowych, pachwinowych oraz jamy brzusznej i przestrzeni zaotrzewnowej.

Po wykonaniu biopsji cienkoigłowej węzła chłonnego pachowego rozpoznano obecność przerzutu raka przejawiającego utkanie gruczołowe. Obraz histopatologiczny sugerował przede wszystkim przerzut raka płuca lub raka piersi. Wykonano mammografię i tomografię klatki piersiowej. W mammografii (22.09.2014 roku) nie uwidoczniono zmian podejrzanych o charakter nowotworowy.

W tomografii komputerowej klatki piersiowej (23.09.2014 roku) zaobserwowano umiarkowanie powiększone węzły chłonne śródpiersia oraz obu wnęk. Ponadto odnotowano rozsiane zmiany drobnoguzkowe w górnych i środkowych partiach obu płuc i guzek w języczku płuca lewego.

Na podstawie obrazu zasugerowano zmiany w przebiegu sarkoidozy w stadium 2. W diagnostyce różnicowej zaproponowano wzięcie pod uwagę choroby rozrostowej układu chłonnego oraz raka gruczołowego w postaci tapetującej pęcherzyki płucne.

Z uwagi na niejasny charakter choroby nowotworowej preparat histopatologiczny z węzła chłonnego pachowego był ponownie konsultowany we wrześniu 2014 roku przez zespół niezależnych patomorfologów. Wynik konsultacji – Metastasis carcinomatis mammae in lymphonodulo (1/1), receptory hormonalne ER+ 60 proc. komórek, PGR – 0 proc. komórek, receptor HER2 1 proc., Ki67 poniżej 1 proc.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Podsumowanie

Rozwój diagnostyki molekularnej obecnie stanowi nurt badań klinicznych. Poznanie szlaków metabolicznych umożliwia identyfikację molekularną choroby nowotworowej i kreowanie leczenia na poziomie [...]
Do góry