ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Opis przypadku
Ostra hemoliza o śmiertelnym przebiegu – znaczenie przetoczeń krwi
Dr n. med. Mateusz Ziarkiewicz
Lek. Piotr Kacprzyk
Dr n. med. Joanna Drozd-Sokołowska
Nasilenie hemolizy może być zmienne, począwszy od subtelnych odchyleń w badaniach laboratoryjnych, a skończywszy na wstrząsie hemolitycznym prowadzącym do niewydolności wielonarządowej. Ze względu na często dynamiczny charakter procesu i dramatycznie skrócony czas przeżycia krwinek czerwonych ostra hemoliza jest stanem zagrożenia życia, który należy bezwzględnie odróżnić od innych typów niedokrwistości. O szybkości interwencji w ich przypadku decyduje przede wszystkim obecność krwawienia.
Hemoliza to proces rozpadu czerwonych krwinek, który może mieć przyczyny immunizacyjne i nieimmunizacyjne. Towarzyszy jej pobudzenie erytropoezy. Zazwyczaj prowadzi do niedokrwistości. Hemoliza może zachodzić bezpośrednio w świetle naczyń lub też poza nimi – w narządach miąższowych, np. w wątrobie i śledzionie. Z tego względu wyróżnia się hemolizy wewnątrz- i pozanaczyniową, różniące się patomechanizmem. Oddzielnym zjawiskiem jest rozpad komórek prekursorowych erytropoezy w obrębie szpiku kostnego.
Na świecie najczęstszymi przyczynami niedokrwistości hemolitycznych są niedokrwistość sierpowatokrwinkowa oraz malaria. W polskiej populacji dominuje niedokrwistość autoimmunohemolityczna (NAIH) wywołana obecnością autoprzeciwciał reagujących z antygenami czerwonych krwinek.
Kiedy u pacjenta z niedokrwistością można podejrzewać etiologię hemolityczną?
W wywiadzie lekarskim szczególnie istotne jest wcześniejsze rozpoznanie choroby limfoproliferacyjnej, przede wszystkim przewlekłej białaczki limfocytowej (PBL), chorób z autoimmunizacji, zwłaszcza tocznia rumieniowatego, a także przewlekłych chorób wirusowych, m.in. zakażenia HCV, HBV, HIV. Podróże do krajów tropikalnych i gorączka wymagają wykluczenia zarażenia zarodźcami malarii, natomiast pochodzenie etniczne (basen Morza Śródziemnego, Bliski Wschód, Afryka Subsaharyjska, Indie) lub wywiad wrodzonej niedokrwistości są jasną wskazówką sugerującą hemolizę nieimmunizacyjną. Pacjenci z ostrą hemolizą oprócz typowych objawów niedokrwistości mogą zgłaszać:
- stany gorączkowe,
- nocne poty,
- chudnięcie,
- bóle brzucha,
- bóle okolicy lędźwiowej.
Nie występuje odbarwienie stolca, natomiast mocz bywa pomarańczowy do brązowego, a wyjątkowo czerwonobrunatny (nasilona hemoliza wewnątrznaczyniowa, np. w nocnej napadowej hemoglobinurii).
W badaniu przedmiotowym należy poszukiwać:
- tachykardii,
- tachypnoe,
- zażółcenia spojówek, zwykle subtelnego,
- splenomegalii,
- limfadenopatii.
W badaniach dodatkowych na hemolizę wskazuje klasycznie niedokrwistość normocytowa lub makrocytowa z podwyższoną bezwzględną liczbą retikulocytów i obniżonym stężeniem haptoglobiny. Im bardziej nasilona hemoliza, tym większy udział niedojrzałych k...