Jak nie popełnić błędu
Postępowanie terapeutyczne u chorych z rozpoznaniem nasieniaka jądra w II stopniu zaawansowania klinicznego
Lek. Bartosz Itrych
Nowotwór jądra jest jednym z najczęściej występujących nowotworów w przedziale wiekowym 15-40 lat. Chemioterapia oparta na pochodnych cisplatyny umożliwia osiągnięcie przeżyć dochodzących do 92 proc. Leczenie chirurgiczne polega na radykalnym usunięciu jądra (radykalna orchidektomia, chemikastracja przezpachwinowa). Leczeniem uzupełniającym w stopniu zaawansowania IIA/B jest napromienianie węzłów chłonnych okołoaortalnych i biodrowych po stronie zmiany pierwotnej. W przypadku zaawansowania IIC (średnica zmian przerzutowych >5 cm) zaleca się chemioterapię. Po zakończeniu chemioterapii chorzy powinni okresowo wykonywać: ocenę stężenia markerów, TK klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy. Dalsze postępowanie zależy od wyników badań.
Nowotwory jądra stanowią 1,6 proc. zachorowań na nowotwory złośliwe u mężczyzn. Są przyczyną 3 proc. zgonów nowotworowych u dzieci (do 19 lat) i ok. 0,2 proc. zgonów u dorosłych mężczyzn. Wśród młodych dorosłych (20-44 lat) to najczęściej występujący nowotwór (25 proc. zachorowań w tej grupie wiekowej).
W ostatnich trzech dekadach liczba zachorowań na raka jądra wzrosła trzykrotnie i w 2014 roku zanotowano prawie 1098 przypadków. (tab. 1).[1,5]
Większość zachorowań na nowotwory złośliwe jądra występuje między 20. a 39. r.ż. (70 proc. zachorowań).[1]
Ryzyko zachorowania na raka jądra gwałtownie wzrasta po 15. r.ż., osiągając szczyt ok. 30. r.ż. Nowotwory jądra stanowią ponad 9 proc. zachorowań u dzieci (do 19 lat).
Wskaźniki przeżyć rocznych wśród pacjentów, u których zdiagnozowano raka jądra w latach 2000-2002, wynosiły 93,9 proc.[1]
Większość zgonów z powodu nowotworów złośliwych jądra występuje między 20. a 39. r.ż. (55 proc.). Po 40. r.ż. liczba zgonów stabilizuje się na poziomie 4-6 w każdej kolejnej pięcioletniej grupie wiekowej.[5] Umieralność z powodu raka jądra wzrasta...
