Zgodnie z obowiązującymi zaleceniami w maju 2014 r. wykonano biopsję węzłów wartowniczych i wycięto bliznę z poszerzeniem marginesów. W badaniu histopatologicznym nie stwierdzono utkania nowotworowego w bliźnie ani w węźle wartowniczym. Stopień zaawansowania oceniono według TNM AJCC/UICC (tumor, nodules, metastases, guz, przerzut, przerzut odległy; American Joint Committee on Cancer/Union Internationale contre le Cancer, Amerykański Komitet do Walki z Rakiem/Międzynarodowa Unia Walki z Rakiem) z 2010 r. na pT4N0M0, co odpowiada IIC zaawansowania klinicznego. Po zakończeniu leczenia pacjenta skierowano do dalszej obserwacji w poradni onkologicznej.

W maju 2015 r. stwierdzono wznowę miejscową w bliźnie po wycięciu ogniska pierwotnego oraz liczne przerzuty in transit w skórze pleców. Ze względu na ówczesne możliwości terapeutyczne ograniczono się do zastosowania radioterapii w dawce całkowitej 52 Gy, następnie chory pozostawał pod obserwacją.

W październiku 2015 r. w badaniach obrazowych stwierdzono progresję choroby w zakresie tkanki podskórnej oraz węzłów chłonnych pachy prawej i pachwiny lewej. Z uwagi na brak obecności mutacji w kodonie V600 genu BRAF chorego zakwalifikowano do chemioterapii jako jedynej opcji terapeutycznej dostępnej w Polsce. Podano 4 kursy dakarbazyny w monoterapii. W kontrolnym badaniu tomografii komputerowej potwierdzono progresję choroby.

Od marca do maja 2016 r. chorego leczono ipilimumabem. Leczenie zakończono po trzech podaniach z powodu biegunki w stopniu G3 według powszechnej klasyfikacji działań niepożądanych (CTCAE – Common Terminology Criteria for Adverse Events) (tab. 2). ...