Sposób i warunki, w jakich pobiera się krew na badania układu krzepnięcia, są niezwykle ważne, ponieważ w istotny sposób wpływają na wyniki tych badań.

Krew do badania układu krzepnięcia krwi pobiera się do próbówki zawierającej 3,2% cytrynian sodu w stosunku 9:1, czyli np. do probówki zawierającej 0,5 ml cytrynianu sodu pobiera się od pacjenta 4,5 ml krwi żylnej. Pierwsze 1-2 ml wypływającej krwi się odrzuca. Opaskę uciskową zakłada się bezpośrednio przed nakłuciem żyły. Należy unikać zbyt długiego zastoju krwi, ponieważ powoduje to aktywację krzepnięcia. Wyciskanie krwi z żyły do badań jest przeciwwskazane. Krew powinna swobodnie spływać do probówki. Należy dokładnie pobrać tyle krwi, ile potrzeba, posługując się kreską zaznaczoną na ściance probówki. U noworodków, niemowląt i małych dzieci prawidłowe pobranie tak dużej ilości krwi nie jest możliwe i zwykle pobiera się do 2-3 ml, pamiętając, że musi być zachowany odpowiedni stosunek objętości krwi do antykoagulantu. Natychmiast po pobraniu krew należy delikatnie dokładnie zmieszać, aby nie powstały skrzepy. Obecność nawet niewielkich skrzepów w probówce uniemożliwia wykonanie badań. Krew ze zbyt dużą lub małą ilością antykoagulantu również nie nadaje się do badania.¹ Krew nie może ulec hemolizie, ponieważ osocze takie nie nadaje się do badania. Duże ilości lipidów utrudniają badanie. Dlatego w dniu pobrania krwi dziecko może zjeść niewielkie niskotłuszczowe i niskobiałkowe śniadanie, natomiast konieczne jest dobre napojenie, najlepiej wodą w ilości 200-500 ml w zależności od wieku. Noworodek lub niemowlę może być nakarmione mlekiem matki lub mieszanką mleczną.