Deformacje głowy i szyi

Kręcz szyi

Kręcz szyi to asymetryczne ustawienie głowy w pochyleniu i rotacji. Wyróżniamy kręcz szyi ostry i przewlekły (ryc. 1).

Postać ostra

Do najczęstszych przyczyn postaci ostrej kręczu szyi należą: uraz niskoenergetyczny szyi, infekcje górnych dróg oddechowych, skurcz mięśni spowodowany zapaleniem węzłów chłonnych szyi.

Postępowanie zależy od czasu trwania patologii. Pacjenci zazwyczaj zgłaszają się w pierwszym dniu wystąpienia dolegliwości. Jeśli objawy trwają krócej niż 7 dni, leczenie polega na unieruchomieniu szyi za pomocą kołnierza ortopedycznego na 2-3 tygodnie w warunkach ambulatoryjnych. Ponadto wskazane jest zastosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych oraz ciepłych okładów. Przedtem należy jednak wykluczyć przyczyny okulistyczne, otolaryngologiczne i nowotworowe. Jeśli objawy utrzymują się dłużej, wymagana jest hospitalizacja z próbą leczenia wyciągiem pośrednim za głowę. W przypadku niepowodzenia stosuje się manipulację ręczną w znieczuleniu ogólnym, a następnie unieruchomienie szyi gipsem Minerwy.^1,2 Schemat postępowania w przypadku ostrego kręczu szyi przedstawia rycina 2.

Postać przewlekła

Wśród przyczyn postaci przewlekłej kręczu szyi są: przykurcz mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowatego (80% przypadków) i deformacje układu kostno-stawowego (guzy rdzenia kręgowego, syringomielia, wady wrodzone). Na początku diagnostyki wymagane jest wykluczenie etiologii okulistycznej, otolaryngologicznej, nowotworowej oraz genetycznej.

Wrodzony mięśniowopochodny kręcz szyi (CMT – congenital muscular torticollis) spowodowany jest przykurczem mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowatego. Najczęściej rozpoznajemy go u niemowląt. W 50-70% przypadków dochodzi do samoistnego ustąpienia choroby.³ Ograniczenie ruchomości rotacyjnej z wyczuwalnym zwłóknieniem w obrębie mięśnia jest wskazaniem do leczenia rehabilitacyjnego. W razie braku skuteczności rehabilitacji stosowanej przez 6 miesięcy lub do ukończenia 1 roku życia należy dziecko skierować do ortopedy w celu leczenia operacyjnego.⁴ Polega ono na przecięciu przyczepów mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowatego. Schemat postępowania w przypadku przewlekłego kręczu szyi przedstawia rycina 3.

Deformacje klatki piersiowej

Najczęstszymi wrodzonymi deformacjami klatki piersiowej są: klatka piersiowa lejkowata (90-95%) i kurza (5-7%).

Klatka piersiowa lejkowata

Wada polega na zagłębieniu przedniej ściany klatki piersiowej spowodowanym cofnięciem mostka wraz z przyczepami chrzęstnymi od III do VII żebra (ryc. 4). Częstość występowania tej jednostki chorobowej wynosi 1-2%, z przewagą wśród chłopców. Za prz...