W artykule omówiono opracowane przez American Academy of Pediatrics (AAP) w 2017 roku stanowisko dotyczące zasad odbywania wizyt domowych u niemowląt i małych dzieci na podstawie artykułu „Early childhood home visiting” autorstwa Jamesa H. Duffeeiego, Alana L. Mendelsohna, Alice A. Kuo, Lori A. Legano, Marian F. Earls oraz Council on Community Pediatrics, Council on Early Childhood, Committee on Child Abuse and Neglect, opublikowanego we wrześniu 2017 roku w czasopiśmie „Pediatrics” [2017;140(3): e20172150].¹

Wprowadzenie

Wizyty domowe u niemowląt i małych dzieci są najważniejszą usługą finansowaną przez państwo w Stanach Zjednoczonych w ramach programów odnoszących się do zdrowia publicznego.

American Academy of Pediatrics (AAP) popiera inicjatywy dotyczące finansowania przez budżety federalne wizyt domowych, poszerzenia programów z zakresu zdrowia publicznego, skoordynowanego krajowego systemu ich oceny oraz efektywności kosztowej.

Zagadnienia powyższe były zawarte w stanowisku Council on Community Pediatrics „Rola programów wizyt domowych u dzieci w wieku przedszkolnym w polepszaniu rozwoju i wyników zdrowotnych u dzieci” z 2009 roku.² Omawiane niżej stanowisko AAP stanowi uaktualnienie tych wytycznych i podaje praktyczne wskazówki dla pediatrów pracujących w służbie zdrowia. Podkreśla, że wysokiej jakości usługi dotyczące wizyt domowych u niemowląt i małych dzieci mogą wzmacniać więzi rodzinne, przyspieszać gotowość do rozpoczęcia edukacji szkolnej, zmniejszać skalę maltretowania dzieci, poprawiać wyniki zdrowotne matek i niemowląt oraz ekonomiczną niezależność rodziny.

Wizyty domowe są cennym przykładem strategii, która łagodzi skutki ubóstwa i negatywnych doświadczeń z wczesnego dzieciństwa mających wpływ na stan zdrowia przez całe życie.

Pojęcie „wizyty domowe” odnosi się do strategii popartej dowodami, w ramach której specjalista lub osoba praktykująca bez formalnego wykształcenia świadczy usługi w danej społeczności lub w prywatnym domu.

Program wizyt domowych u niemowląt i małych dzieci może być skoncentrowany wokół najmłodszych pacjentów, dzieci ze specjalnymi potrzebami zdrowotnymi, rodziców najmłodszych dzieci lub związku między dziećmi i rodzicami. Może więc wykorzystywać strategie dwóch pokoleń, odpowiadając jednocześnie na wyzwania rodzicielskie oraz te związane z sytuacją społeczną i ekonomiczną.

Programy dotyczące wizyt domowych znacznie się różnią w zależności od grupy docelowej i postawionego celu. Wiele modeli wizyt domowych ukierunkowano na matki i niemowlęta z grup wysokiego ryzyka, takich jak nastoletnie matki oraz rodzice samotnie ...