BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Słowo wstępne
Słowo wstępne
prof. dr hab. n. med. Jarosław Peregud-Pogorzelski
Szanowni Państwo!
Przekazujemy Państwu kolejny interesujący numer „Pediatrii po Dyplomie”. Zamieściliśmy w nim wiele ciekawych artykułów, do których przeczytania bardzo Państwa zachęcamy. Kilka z nich wymaga szczególnej rekomendacji.
Samobójstwo jest aktem skrajnej agresji uderzającej nie tylko w osobę dokonującą zamachu na swoje życie, ofiarami są również jej bliscy, rodzina, przyjaciele, rówieśnicy, lekarze i terapeuci, którzy próbowali jej pomóc i zapobiec tragedii. Zostają oni z brzemieniem poczucia winy, bezradności, złości i rozpaczy, które na zawsze zmienia ich życie, w przekonaniu, że w kluczowym momencie zawiedli. Ryzyko samobójstwa utrzymuje się do 12 miesięcy po przeprowadzeniu zamachu na swoje życie. Ważne są więc nie tylko interwencja, lecz także kompleksowe wsparcie udzielane zarówno osobie po doświadczeniu próby samobójczej, jak i jej środowisku rodzinnemu i rówieśniczemu. Zachowania tego typu są coraz częstsze wśród nastolatków, dlatego polecam zapoznanie się z artykułem „Zachowania samobójcze – zdążyć z pomocą”.
W artykule „Noworodek z gorączką w gabinecie lekarza POZ” omówiono wytyczne postępowania z gorączkującym noworodkiem. Choć dominującą przyczyną gorączki są zakażenia wirusowe, to częstość ciężkich infekcji bakteryjnych w tej populacji pacjentów jest istotnie większa niż w innych grupach wiekowych – stanowi 7-10% przypadków. Wobec braku precyzyjnych metod różnicujących chorych wymagających pilnej interwencji z powodu poważnego zakażenia i pacjentów, u których należałoby wdrożyć jedynie czujną obserwację, gorączkujący noworodek wymaga monitorowania w warunkach szpitalnych, wykonania dodatkowych badań diagnostycznych i zastosowania empirycznej antybiotykoterapii.
Standardowe 12-odprowadzeniowe badanie elektrokardiograficzne (EKG) należy do podstawowych nieinwazyjnych metod diagnostycznych. Stanowi uzupełnienie badania podmiotowego i przedmiotowego w codziennej praktyce lekarza rodzinnego oraz lekarza pediatry. Badanie to często jednak stwarza trudności interpretacyjne ze względu na to, że prawidłowe parametry EKG zmieniają się od okresu noworodkowego do wieku dorosłego. W artykule „Kiedy należy wykonać u dziecka badanie EKG?” przedstawiono podstawowe zasady prawidłowego przeprowadzania badania EKG i jego interpretacji w zależności od wieku pacjenta oraz najczęstsze pediatryczne wskazania do wykonania standardowego 12-odprowadzeniowego badania EKG.
Rozpoznanie przyczyny powiększenia wątroby nie zawsze jest łatwe. Jako interdyscyplinarny problem wymaga ono niejednokrotnie zaangażowania lekarzy wielu specjalności. Diagnostyka powinna odbywać się w specjalistycznych ośrodkach wyposażonych w odpowiednie zaplecze diagnostyczne i przy udziale wykwalifikowanej kadry medycznej. Ustalenie etiologii hepatomegalii wiąże się z koniecznością wdrożenia odpowiedniego leczenia przyczynowego. W przypadku braku możliwości leczenia danej przyczyny powiększenia wątroby konieczne staje się zastosowanie terapii objawowej zgodnie z aktualnymi wytycznymi. Jak postępować z pacjentem z powiększoną wątrobą, dowiedzą się Państwo z artykułu „Powiększenie wątroby u dzieci”.
Warto również zapoznać się z pozostałymi artykułami zawartymi w prezentowanym numerze „Pediatrii po Dyplomie”.
Serdecznie zapraszam Państwa do lektury.