ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Leczenie czynnościowych bólów brzucha u dzieci
dr n. med. Katarzyna Kominek
prof. dr hab. n. med. Elżbieta Pac-Kożuchowska
- Zaburzenia czynnościowe układu pokarmowego według najnowszych IV kryteriów rzymskich
- Omówienie różnych metod leczenia zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego u dzieci, w tym niefarmakologicznych i farmakologicznych
Zaburzenia czynnościowe stanowią jeden z najczęstszych problemów z zakresu gastroenterologii dziecięcej. Są częstym powodem wizyt u lekarza pierwszego kontaktu i nagłego zgłaszania się do szpitala. W aktualnie obowiązujących IV kryteriach rzymskich zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego u pacjentów pediatrycznych podzielono na dwie grupy w zależności od wieku: na grupę G obejmującą dzieci do 4 roku życia oraz grupę H, do której przydzielono pacjentów w wieku 4-18 lat. Poszczególne jednostki chorobowe są rozpoznawane na podstawie obecności objawu wiodącego. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi zadaniem lekarza jest ustalenie, czy dolegliwości występujące u dziecka sugerują chorobę organiczną, czy też są zgodne z kryteriami rozpoznania poszczególnych zaburzeń czynnościowych. Postępowanie terapeutyczne zależy od wieku dziecka i rodzaju zaburzenia1,2. Ważnymi elementami skuteczności leczenia są dobra współpraca pacjenta i jego rodziny z lekarzem oraz zrozumienie przez nich istoty zgłaszanych dolegliwości. W postępowaniu terapeutycznym stosujemy różne formy terapii, zarówno niefarmakologiczne, jak i farmakologiczne.
Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego
To różnorodna grupa przewlekłych lub nawracających zaburzeń przebiegających z objawami ze strony przewodu pokarmowego. Ich cechą charakterystyczną jest brak podłoża organicznego, biochemicznego czy nieprawidłowości anatomicznych. Patomechanizm zaburzeń czynnościowych jest złożony i nie do końca wyjaśniony. Obecnie uważa się, że zaburzenia na linii osi mózg–jelita mogą być przyczyną większości chorób czynnościowych przewodu pokarmowego. Zwraca się uwagę na: dysfunkcje motoryki, nadwrażliwość trzewną, nieprawidłowości funkcji immunologicznych i flory jelitowej oraz na czynniki dietetyczne1,2. Uwzględnia się również czynniki środowiskowe i rodzinne. Znany jest także związek czynnościowych zaburzeń przewodu pokarmowego z zaburzeniami zachowania i emocji u nastolatków, a także z podwyższonym progiem lęku oraz depresją.
Po raz pierwszy zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego usystematyzowano w 1988 roku podczas kongresu gastroenterologicznego w Rzymie (I kryteria rzymskie). Podziału dokonano na podstawie głównego objawu (tzw. objawu wiodącego). Kryteria te d...
