Anafilaksja u dzieci – epidemiologia, diagnostyka, postępowanie, edukacja

dr n. med. Ewa Willak-Janc

I Katedra i Klinika Pediatrii, Alergologii i Kardiologii, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

Kierownik: dr hab. n. med. Barbara Sozańska

Adres do korespondencji:

dr n. med. Ewa Willak-Janc

I Katedra i Klinika Pediatrii, Alergologii i Kardiologii,

Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

ul. Chałubińskiego 2A, 50-368 Wrocław

e-mail: ewa.willak-janc@umw.edu.pl

  • Częstość występowania, główne przyczyny i czynniki ryzyka anafilaksji
  • Kryteria kliniczne rozpoznania anafilaksji
  • Zasady postępowania w anafilaksji


Anafilaksja pochodzi od greckich słów „ana” (przeciw) i „phyl” (ochrona). Definiuje się ją jako poważną układową reakcję nadwrażliwości (alergicznej bądź nie), która ma szybki początek i potencjalnie zagraża życiu, gdyż może doprowadzić do zgonu1.

W kilku badaniach sugeruje się wzrost częstości występowania anafilaksji, chociaż jej rzeczywiste rozpowszechnienie jest trudne do oszacowania. Dane epidemiologiczne dotyczące anafilaksji są gromadzone w różnych źródłach, pochodzą m.in. z oddziałów ratunkowych, regionalnych i krajowych baz danych2-4. Na podstawie ostatnich publikacji częstość występowania anafilaksji szacuje się na 50-112 epizodów na 100 000 osób, podczas gdy szacowana chorobowość wynosi 0,3-5,1%5. Ryzyko wystąpienia anafilaksji w ciągu całego życia ocenia się na 0,5-2%6.

W jednym z badań populacyjnych analizowano wizyty na szpitalnym oddziale ratunkowym i na podstawie 385 danych dotyczących dzieci do 18 roku życia oszacowano całkowitą częstość występowania anafilaksji w tej populacji pacjentów na 32 przypadki na 100 000 osób6. Wskaźniki anafilaksji różnią się w poszczególnych grupach wiekowych. Podkreślono, że wśród małych dzieci do 4 roku życia anafilaksję stwierdza się prawie 3 razy częściej niż w innych grupach wiekowych5. Zespół badaczy pod kierunkiem Lee zgłasza znacznie większą częstość występowania anafilaksji, ze średnim wzrostem wynoszącym 4,3% rocznie w ciągu 10-letniego okresu badania (w latach 2001-2010). Co rok odnotowano prawie 10-procentowy wzrost częstości występowania anafilaksji związanej z pokarmem. Ogólna częstość występowania anafilaksji wynosiła 42 przypadki na 100 000 osób na rok3. Po przeanalizowaniu krajowych baz danych z Wielkiej Brytanii wykazano 7-krotny wzrost liczby hospitalizacji związanych z anafilaksją w latach 1992-20122.

Jeśli chodzi o anafilaksję wywołaną pokarmem (FIA – food-induced anaphylaxis), to w Wielkiej Brytanii liczba przyjęć do szpitala z jej powodu znacznie się zwiększyła w latach 1998-2012, przy szacowanym wzroście wskaźnika standaryzowanego o 137% w ...

Czynniki wyzwalające anafilaksję

Kluczowymi czynnikami wyzwalającymi anafilaksję są: pokarmy, leki i jady owadów. W mniej więcej 20% przypadków przyczyna reakcji pozostaje niezidentyfikowana i wówczas rozpoznaje się anafilaksję idiopatyczną.

Pokarm jest główną przyczyną anafilaksji u dzieci, podczas gdy u dorosłych częściej jest wywoływana lekami i jadem owadów błonkoskrzydłych1. Na podstawie danych zgromadzonych w European Anaphylaxis Registry, pochodzących z 10 krajów europejskich z...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Czynniki ryzyka i śmiertelność

Pomimo wzrostu częstości występowania reakcji alergicznych wywołanych przez pokarmy większość z nich nie zagraża życiu człowieka. Co ciekawe, 80% młodzieży samoistnie [...]

Diagnostyka anafilaksji

Anafilaksja jest głównie rozpoznaniem klinicznym (tab. 1). Może wywołać objawy ze strony różnych narządów, w tym: skóry (świąd, pokrzywkę, rumień, obrzęk [...]

Postępowanie w anafilaksji

Pacjenci z anafilaksją wymagają natychmiastowej oceny i odpowiedniego leczenia. Podawanie epinefryny w dawce 0,01 mg/kg (1 : 1000) jest leczeniem pierwszego [...]

Podsumowanie

Anafilaksja jest ciężką, zagrażającą życiu reakcją ogólnoustrojową, która stanowi nagły stan kliniczny. Niezwykle ważne są natychmiastowa reakcja i odpowiednie postępowanie. Rozpoznanie [...]

Do góry