Alergiczny nieżyt nosa

Alergiczny nieżyt nosa może się wydawać dość prostą, łatwą do rozpoznania i leczenia chorobą alergiczną, zwłaszcza jego postać sezonowa związana z pyłkami roślin wiatropylnych (traw/zbóż, drzew, chwastów/krzewów). Od wielu lat jest to najczęstsza choroba alergiczna dróg oddechowych u dzieci. Dane z badania Epidemiologia Chorób Alergicznych w Polsce (ECAP) dowiodły, że na ANN choruje 24% dzieci w wieku 6-7 lat oraz 30% dzieci w wieku 13-14 lat21.

U podłoża ANN leży proces zapalny błony śluzowej nosa, najczęściej IgE-zależny (ponad 90% przypadków), wywołany działaniem alergenów środowiskowych, takich jak: pyłki roślin wiatropylnych, odchody roztoczy kurzu domowego, zarodniki pleśni, sierść/naskórek zwierząt domowych. W przebiegu tej choroby pojawia się co najmniej jeden z 4 niżej wymienionych objawów, które ustępują samoistnie lub w wyniku zastosowanego leczenia22,23:

  • wyciek wodnistej wydzieliny z nosa
  • zatkanie nosa
  • świąd nosa
  • kichanie (seriami).

U znacznej części dzieci symptomom ANN towarzyszą objawy zapalenia spojówek (zaczerwienienie spojówek, świąd oczu i inne). U dzieci poniżej 3 roku życia z reguły przebieg ANN jest skąpoobjawowy, a najczęstszym objawem w tej grupie wiekowej jest wyciek z nosa (około 70% przypadków). Większość dzieci po 3 roku życia prezentuje co najmniej 2 z 4 typowych objawów choroby. Najrzadziej spotykanym symptomem w tej grupie wiekowej jest napadowe kichanie, które jest natomiast znamienne dla młodzieży i dorosłych24,25. Te odrębności w symptomatologii ANN u małych dzieci są jedną z przyczyn trudności diagnostycznych w gabinetach lekarzy POZ (zaostrzenie ANN czy ZGDO?), szczególnie u pacjentów z całorocznym ANN. Do ustalenia pełnego rozpoznania ANN wskazane jest przeprowadzenie badań alergologicznych, takich jak alergiczne punktowe testy skórne i/lub ocena stężeń alergenowo swoistych IgE (asIgE) w surowicy. Dodatni wynik jednego z wyżej wymienionych testów zgodny z wywiadem pozwala ustalić alergen przyczynowy ANN23.

Small 84353

Tabela 3. Różnicowanie nieżytów nosa z pomocą badań alergologicznych

Problemy diagnostyczne wynikają też z możliwości występowania lokalnego ANN, choć u dzieci stwierdza się go rzadziej niż u dorosłych26. Klinicznie ten rodzaj ANN przebiega jak klasyczny ANN, lecz z ujemnymi wynikami alergicznych punktowych testów skórnych i z ujemnym wynikiem badania stężenia asIgE w surowicy27. Rozpoznanie lokalnego ANN można potwierdzić za pomocą jednego z 3 testów wykonywanych z reguły w pracowniach/laboratoriach związanych z poradnią/kliniką alergologiczną, takich jak:

  • test prowokacji donosowej z alergenem (złoty standard diagnostyczny każdego rodzaju ANN)
  • test aktywacji bazofilów (BAT – basophil activation test)
  • ocena stężenia asIgE w wydzielinie nosowej28 (tab. 3).

Wydaje się, że ten rodzaj ANN jest rozpoznawany zbyt rzadko (także w poradniach specjalistycznych), a dzieci są leczone na infekcyjne nieżyty nosa i/lub zatok przynosowych.

Między zakażeniem dróg oddechowych a alergią

W przypadku dziecka z chorobą alergiczną dróg oddechowych (ANN, astma) diagnostyka i terapia zakażeń dróg oddechowych dodatkowo są skomplikowane. Trzeba pamiętać, że alergicy częściej chorują na zakażenia dróg oddechowych, a epizod zakażenia dróg oddechowych trwa u nich blisko dwukrotnie dłużej niż u dzieci bez alergii29. Także u dzieci z NZDO często występuje ANN (iloraz częstości [PR – prevalence ratio] 1,61)30.

Small 84966

Rycina 1. Zależności między alergią a zakażeniami dróg oddechowych36,37

Najwięcej badań na temat związków między wirusowymi zakażeniami dróg oddechowych a chorobami alergicznymi dróg oddechowych dotyczy RSV oraz rynowirusów (HRV – human rhinovirus). Przykładowo wiadomo, że zakażenie HRV może łączyć się z rozwojem atopii, indukcją świszczącego oddechu, szczególnie u dzieci z atopowym zapaleniem skóry, czy z zaostrzeniami astmy31. W badaniu przeprowadzonym w Chinach wykazano dużą wykrywalność (około 40%) HRV w grupie 362 dzieci z objawowym ANN obserwowanych przez 12 miesięcy32. Okazało się także, że zakażenie HRV (głównie typu A i typu B) koreluje dodatnio z nasileniem objawów ANN. Podwyższone stężenia asIgE, interleukin (IL) 25 i 4 oraz chemokiny CXCL13 sugerują potencjalny mechanizm patogenny, dzięki któremu zakażenie HRV indukuje odpowiedź immunologiczno-zapalną nosa typu 2 i lokalną produkcję IgE u pacjentów z ANN33. Ponadto wykazano, że u pacjentów z ANN objawy przeziębienia związane z HRV są cięższe niż u chorych bez ANN. Wyniki te potwierdzają hipotezę, według której obecność choroby alergicznej dróg oddechowych jest związana ze zmniejszoną wrodzoną odpowiedzią immunologiczną na infekcję HRV34. Choć cytowane wyżej badania podobnie jak inne publikacje potwierdzają wzajemne związki między wirusowymi ZGDO a alergią, to nie odpowiadają jednak jednoznacznie na pytanie, czy to alergia predysponuje do infekcji, czy też ZGDO kreują i nasilają alergię12,35. Zależności między alergią a zakażeniami dróg oddechowych przedstawiono schematycznie na rycinie 1.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania pojawia się kilka kolejnych pytań, na które powinien odpowiedzieć lekarz:

  • Czy w danym przypadku jest to kolejne ZGDO? Jeśli tak, to jakie? (patrz wyżej)
  • Czy w danym przypadku jest to zaostrzenie ANN?
  • Czy jest to ZGDO u dziecka z zaostrzeniem ANN (mieszany nieżyt nosa)?
  • Czy w danym przypadku jest to zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok obocznych nosa?

Kliniczne różnicowanie objawów infekcji górnych dróg oddechowych spowodowanej przez RSV, wirus grypy, COVID-19 z symptomami ANN przedstawiono w tabeli 2. Jak pokazano w tabeli 3, różnicowanie ANN (zwłaszcza całorocznego) z ZGDO o etiologii wirusowej na podstawie objawów klinicznych nie jest proste, a wręcz czasami bywa niemożliwe. Konieczne są zatem dodatkowe badania, znajomość okresów występowania alergenów wewnątrz- i zewnątrzdomowych oraz aktualnej sytuacji epidemiologicznej zakażeń dróg oddechowych. Pewnych wskazówek mogą dostarczyć też obraz błony śluzowej nosa w rynoskopii przedniej oraz ocena obecności eozynofilów w wydzielinie z nosa23.

Podsumowanie

  • Nawrotowe zakażenia dróg oddechowych wymagają szczegółowej diagnostyki różnicowej.
  • W rozpoznaniu etiologii zakażeń dróg oddechowych pomocne są szybkie testy antygenowe.
  • Wirusowe zakażenie górnych dróg oddechowych może być trudne do odróżnienia od zaostrzenia alergicznego nieżytu nosa, szczególnie u małych dzieci.
  • Alergia zwiększa ryzyko zakażeń dróg oddechowych u dzieci, a niektóre zakażenia wirusowe dróg oddechowych zwiększają ryzyko ekspresji klinicznej alergii wziewnej.
Do góry