-
Opis
Rozwój intensywnej terapii stawia przed specjalistami tej dyscypliny nowe wyzwania. Jedną z konsekwencji jest konieczność zastosowania aparatu zastępującego funkcję nerek, niezbędnego do leczenia chorych w ciężkim stanie ogólnym. Obok respiratora, jest on obecnie powszechnie używanym narzędziem, pomocnym w przywracaniu homeostazy u chorych z niewydolnością wielonarządową na OIT.
Postęp medycyny i zwiększenie dostępności urządzeń do terapii nerkozastępczej wymagają od lekarzy oddziałów intensywnej terapii nowych umiejętności i przyswojenia szerokiej specjalistycznej wiedzy…
„Ciągła terapia nerkozastępcza” to pierwszy wydany w języku polskim przewodnik traktujący wyłącznie o współczesnych metodach pozaustrojowego oczyszczania krwi na oddziale intensywnej terapii…
…Rękojmię wysokiego poziomu merytorycznego podręcznika stanowią nazwiska redaktorów i autorów poszczególnych rozdziałów, którzy należą do światowej czołówki ekspertów w dziedzinie leczenia nerkozastępczego w intensywnej terapii. Są oni aktywni w obszarze upowszechniania wiedzy, praktyki klinicznej, a jednocześnie publikują oryginalne prace naukowe, na podstawie których formułowane są aktualne rekomendacje.
Niewielki rozmiar podręcznika wymusza ograniczenie informacji do aspektów o największym znaczeniu praktycznym, co może ułatwić odbiór treści, zwiększając bezpieczeństwo chorych i pomagając w przełamaniu bariery psychologicznej, jaka towarzyszy wprowadzaniu nowych, inwazyjnych metod terapii.
…Zagadnienia dotyczące podziału kompetencji i odpowiedzialności pomiędzy specjalistów anestezjologii i intensywnej terapii oraz nefrologii dostosowano do organizacji przyjętej w większości ośrodków w Polsce.
Oddając do rąk czytelników kolejne, poprawione wydanie polskiego tłumaczenia, liczę, że publikacja niniejsza przybliży zasady prawidłowego i bezpiecznego prowadzenia leczenia nerkozastępczego na OIT…
Prof. Romuald Lango -
Spis treści
Część I. Zagadnienia teoretyczne
Stany krytyczne z towarzyszącą niewydolnością nerek
Geneza i uzasadnienie rozwoju ciągłej terapii nerkozastępczej
Terminologia i nazewnictwo
Podstawowe zasady transportu substancji rozpuszczonych
Zasady prowadzenia gospodarki płynowej
Wskazania, kwalifikacja pacjentów i czas rozpoczęcia terapii
Rozszerzenie wskazań do ciągłej terapii nerkozastępczej
Adekwatność dawki i jej ocena
Zaburzenia równowagi elektrolitowej i kwasowo-zasadowej
Część II. Zagadnienia praktyczne
Wybór terapii nerkozastępczej w ostrej niewydolności nerek
Dostęp naczyniowy do ciągłej terapii nerkozastępczej
Obwód pozaustrojowy i przepis zabiegu
Powierzchnia i materiał błony
Płyny stosowane w ciągłej terapii nerkozastępczej
Alarmy i rozwiązywanie problemów
Strategie optymalizacji obiegu pozaustrojowego w leczeniu nerkozastępczym, niezwiązane ze stosowaniem antykoagulacji
Antykoagulacja
Regionalna antykoagulacja cytrynianowa
Dawkowanie leków podczas ciągłej terapii nerkozastępczej
Część III. Szczególne sytuacje kliniczne
Ciągła terapia nerkozastępcza u dzieci
Terapeutyczna wymiana osocza w intensywnej terapii
MARS – recyrkulujący system adsorpcji molekularnej
Terapie oparte na adsorpcji
Terapie hybrydowe
Część IV. Zagadnienia organizacyjne
Środowisko oddziału intensywnej terapii
Jakość opieki nad pacjentem i praca w zespole
Aspekty organizacyjne: opracowanie schematów postępowania i procedur ciągłej terapii nerkozastępczej
Aparaty do ciągłej terapii nerkozastępczej
Zapewnienie jakości ciągłej terapii nerkozastępczej
Nauczanie ciągłej terapii nerkozastępczej na oddziale intensywnej terapii
Rozwój intensywnej terapii stawia przed specjalistami tej dyscypliny nowe wyzwania. Jedną z konsekwencji jest konieczność zastosowania aparatu zastępującego funkcję nerek, niezbędnego do leczenia chorych w ciężkim stanie ogólnym. Obok respiratora, jest on obecnie powszechnie używanym narzędziem, pomocnym w przywracaniu homeostazy u chorych z niewydolnością wielonarządową na OIT.
Postęp medycyny i zwiększenie dostępności urządzeń do terapii nerkozastępczej wymagają od lekarzy oddziałów intensywnej terapii nowych umiejętności i przyswojenia szerokiej specjalistycznej wiedzy…
„Ciągła terapia nerkozastępcza” to pierwszy wydany w języku polskim przewodnik traktujący wyłącznie o współczesnych metodach pozaustrojowego oczyszczania krwi na oddziale intensywnej terapii…
…Rękojmię wysokiego poziomu merytorycznego podręcznika stanowią nazwiska redaktorów i autorów poszczególnych rozdziałów, którzy należą do światowej czołówki ekspertów w dziedzinie leczenia nerkozastępczego w intensywnej terapii. Są oni aktywni w obszarze upowszechniania wiedzy, praktyki klinicznej, a jednocześnie publikują oryginalne prace naukowe, na podstawie których formułowane są aktualne rekomendacje.
Niewielki rozmiar podręcznika wymusza ograniczenie informacji do aspektów o największym znaczeniu praktycznym, co może ułatwić odbiór treści, zwiększając bezpieczeństwo chorych i pomagając w przełamaniu bariery psychologicznej, jaka towarzyszy wprowadzaniu nowych, inwazyjnych metod terapii.
…Zagadnienia dotyczące podziału kompetencji i odpowiedzialności pomiędzy specjalistów anestezjologii i intensywnej terapii oraz nefrologii dostosowano do organizacji przyjętej w większości ośrodków w Polsce.
Oddając do rąk czytelników kolejne, poprawione wydanie polskiego tłumaczenia, liczę, że publikacja niniejsza przybliży zasady prawidłowego i bezpiecznego prowadzenia leczenia nerkozastępczego na OIT…
Prof. Romuald Lango
Część I. Zagadnienia teoretyczne
Stany krytyczne z towarzyszącą niewydolnością nerek
Geneza i uzasadnienie rozwoju ciągłej terapii nerkozastępczej
Terminologia i nazewnictwo
Podstawowe zasady transportu substancji rozpuszczonych
Zasady prowadzenia gospodarki płynowej
Wskazania, kwalifikacja pacjentów i czas rozpoczęcia terapii
Rozszerzenie wskazań do ciągłej terapii nerkozastępczej
Adekwatność dawki i jej ocena
Zaburzenia równowagi elektrolitowej i kwasowo-zasadowej
Część II. Zagadnienia praktyczne
Wybór terapii nerkozastępczej w ostrej niewydolności nerek
Dostęp naczyniowy do ciągłej terapii nerkozastępczej
Obwód pozaustrojowy i przepis zabiegu
Powierzchnia i materiał błony
Płyny stosowane w ciągłej terapii nerkozastępczej
Alarmy i rozwiązywanie problemów
Strategie optymalizacji obiegu pozaustrojowego w leczeniu nerkozastępczym, niezwiązane ze stosowaniem antykoagulacji
Antykoagulacja
Regionalna antykoagulacja cytrynianowa
Dawkowanie leków podczas ciągłej terapii nerkozastępczej
Część III. Szczególne sytuacje kliniczne
Ciągła terapia nerkozastępcza u dzieci
Terapeutyczna wymiana osocza w intensywnej terapii
MARS – recyrkulujący system adsorpcji molekularnej
Terapie oparte na adsorpcji
Terapie hybrydowe
Część IV. Zagadnienia organizacyjne
Środowisko oddziału intensywnej terapii
Jakość opieki nad pacjentem i praca w zespole
Aspekty organizacyjne: opracowanie schematów postępowania i procedur ciągłej terapii nerkozastępczej
Aparaty do ciągłej terapii nerkozastępczej
Zapewnienie jakości ciągłej terapii nerkozastępczej
Nauczanie ciągłej terapii nerkozastępczej na oddziale intensywnej terapii
CIĄGŁA TERAPIA NERKOZASTĘPCZA – 2 WYDANIE
86,00 zł