Prawidłowe rozpoznanie

Zróżnicowanie objawów zaburzeń lękowych

Dr n. med. Anna Mosiołek

Klinika Psychiatryczna Wydziału Nauki o Zdrowiu WUM, Mazowieckie Specjalistyczne Centrum Zdrowia im. prof. Jana Mazurkiewicza

Adres do korespondencji: Dr n. med. Anna Mosiołek, Klinika Psychiatryczna WNoZ WUM, Mazowieckie Specjalistyczne Centrum Zdrowia im. prof. Jana Mazurkiewicza, ul. Partyzantów 2/4, 05-802 Pruszków, tel. 22 758 63 71, faks 22 758 75 70, e-mail: manitka@tlen.pl

W świecie, w którym osiągnięcia, praca, pozycja stają się najważniejszymi wartościami, nie sposób uniknąć zagrożeń w postaci nadmiernego stresu. Coraz częściej u lekarzy psychiatrów pojawiają się osoby pracujące zbyt długo, zbyt ciężko, mające zbyt wielką odpowiedzialność i mierzące się ze zbyt wysokimi wymaganiami. Osoby te przede wszystkim zgłaszają się po pomoc, bo mają problem z zaśnięciem, odpoczywaniem, odprężeniem się i nie są w stanie pozbyć się uczucia napięcia.

Objawy te są związane z nadmierną aktywacją osi stresu – osi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej i zaliczane do grupy zaburzeń lękowych. Ponadto dochodzi do nadreaktywności ciał migdałowatych na bodźce, w tym lękotwórcze, oraz osłabienia aktywności kory przedczołowej, co przekłada się na deficyt kontrolowania emocji.

Objawy lękowe powstałe wskutek osłabienia obróbki poznawczej i modyfikowania zachowania dzielimy na:

  • związane ze stanem psychicznym:

– uczucie lęku,

– obawy,

– martwienie się,

– uczucie zagrożenia lub przerażenia,

– drażliwość,

– niepokój,

– zaburzenia poznawcze,

– derealizacja i depersonalizacja,

– zmęczenie,

  • objawy behawioralne:

– niepokój ruchowy,

– objawy pobudzenia autonomicznego,

– fuga,

– mutyzm.


Międzynarodowa klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania ICD-10 podzieliła zaburzenia lękowe na występujące pod postacią fobii oraz grupę innych zaburzeń lękowych (tabela 1). Do zaburzeń lękowych pod postacią fobii (fobijnych) zaliczamy:

  • agorafobię,
  • fobię społeczną,
  • specyficzne postacie fobii i inne zaburzenia lękowe pod postacią fobii.


Pozostałe zaburzenia lękowe to:

  • zaburzenie lękowe z napadami lęku (lęk napadowy),
  • zaburzenie lękowe uogólnione,
  • zaburzenie depresyjne i lękowe mieszane,
  • inne zaburzenia lękowe.


Do grupy nerwic zaliczane są również:

  • zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne,
  • zaburzenia związane ze stresem, w tym ostra reakcja na stres,
  • zaburzenia stresowe pourazowe,
  • zaburzenia adaptacyjne.

Epidemiologia

Jak widać, jest to grupa różniąca się nasileniem i charakterem zaburzeń, w różnym stopniu wpływająca na przeżywanie distresu oraz funkcjonowanie. Zaburzenia lękowe są zaliczane do najczęstszych zaburzeń psychicznych – w ciągu całego życia dotykają one 15-30 proc. osób, w Polsce cierpi na nie ok. 2,5 mln ludzi. Epidemiologia poszczególnych zaburzeń lękowych jest różna, ale dotyczą one zwłaszcza kobiet. Rozpowszechnienie zaburzeń lękowych uogólnionych (generalized anxiety disorder – GAD) ocenia się na 4-6 proc. (2-2,5 proc. mężczyzn i 4-6 proc. kobiet). W ciągu życia stwierdzono je u 1,1 proc. badanej populacji, istotnie częściej wśród kobiet w stosunku do mężczyzn.[1] Współczynnik zapadalności na GAD w ciągu całego życia wynosi 7,7 proc. u kobiet i 4,6 proc. u mężczyzn.[2]

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Obraz kliniczny

Obraz kliniczny zaburzeń lękowych charakteryzuje się występowaniem:

Zaburzenia lękowe uogólnione

Jest to szczególna postać zaburzenia lękowego, bywa też przyczyną trudności diagnostycznych w przypadku różnicowania z depresją z nasilonym lękiem i anhedonią. [...]

Kryteria diagnostyczne

Kryteria diagnostyczne GAD w klasyfikacji DSM-5 obejmują:[5]

Podsumowanie

Stres towarzyszy nam w codziennym życiu, nie sposób go uniknąć, można natomiast podejmować działania, żeby zmniejszyć jego nasilenie lub konstruktywnie radzić [...]
Do góry