Małżeństwo nieskonsumowane (łac. matrimonium non consumatum, ang. unconsummated marriage), czy też związek nieskonsumowany, paradoksalnie nie jest rzadkim zjawiskiem. Szacuje się, że stanowi prawie 4% ogółu małżeństw. Co ciekawe, artykuły dotyczące tego zagadnienia w literaturze medycznej i psychologicznej nie są zbyt liczne. Synonimem małżeństwa nieskonsumowanego w potocznym rozumieniu jest tzw. białe małżeństwo.

Definicja

Małżeństwem nieskonsumowanym nazywamy sytuację, w której pomimo wielokrotnych prób zbliżeń genitalno-genitalnych niemożliwa jest penetracja pochwy członkiem. Co istotne, para w świadomy sposób chciałaby tego dokonać, ale z przyczyn nie zawsze wyjaśnionych nie jest w stanie¹.

Według innej definicji związek nieskonsumowany oznacza sytuację, w której para regularnie, przynajmniej raz w tygodniu, podejmuje próbę odbycia stosunku płciowego, ale mimo to do niego nie dochodzi. Autorzy tej definicji zakładają, że czas trwania problemu powinien wynosić co najmniej 4 miesiące od pierwszej próby. Proponują także wyodrębnienie małżeństwa nieskonsumowanego jako osobnej jednostki klinicznej, podkreślając zarazem, że problem dotyczy pary, a nie jednej osoby².

Związek nieskonsumowany wiąże się z:

• niemożnością odbywania prawidłowych stosunków płciowych
• niemożnością prokreacji
• negatywnymi relacjami w związku
• dużym prawdopodobieństwem rozpadu związku
• poczuciem nienormalności, ułomności związku
• obniżeniem poczucia wartości
• pojawiającymi się i trwającymi w czasie innymi objawami i dysfunkcjami w sferze psychicznej, do których należą

– przewlekłe zaburzenia lękowe

– zaburzenia depresyjne

– objawy psychosomatyczne

• dysfunkcjami w sferze seksualnej, takimi jak

– hipolibidemia

– objawy awersji seksualnej

– utrwalenie istniejącej dysfunkcji.

Małżeństwo nieskonsumowane pociąga za sobą także problemy społeczne i prawne. Jego konsekwencje mogą dotyczyć również rodzin generacyjnych obojga partnerów.

Reasumując, małżeństwo nieskonsumowane charakteryzuje się:

• niemożnością dokonania penetracji pochwy członkiem partnera
• świadomą chęcią i potrzebą dokonania penetracji
• wielokrotnymi próbami dokonania penetracji
• brakiem fizjologicznych przeszkód w dokonaniu penetracji (dotyczy związków, w przypadku których wykluczono przeszkody organiczne, wymagające diagnozy i leczenia przyczynowego – jego przeprowadzenie z reguły umożliwia dokonanie penetracji; jeśli mimo wykluczenia/usunięcia tych przeszkód skonsumowanie związku jest niemożliwe, wówczas mamy do czynienia z sytuacją będącą domeną psychiatrii)
• w pełni zachowanym pożądaniem i podnieceniem
• stosowaniem innych form kontaktów seksualnych poza penetracją.

Skala problemu

Ponieważ matrimonium non consumatum nie jest terminem medycznym, nie prowadzi się statystyk dotyczących tego zjawiska. Nieliczne artykuły na ten temat opisują małe grupy pacjentów, koncentrując się głównie na określeniu rodzaju dysfunkcji prowadzą...