Depresja wiąże się z doświadczaniem smutku, utratą przyjemności i zainteresowań, niską samooceną, poczuciem winy, uczuciem zmęczenia, słabą koncentracją, zaburzeniami snu lub apetytu. Może mieć charakter przewlekły lub nawracający¹. W klasyfikacji zaburzeń psychicznych stosowanej w Stanach Zjednoczonych – Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) depresja została ujęta przede wszystkim w 2 podkategoriach, tj. depresji wielkiej oraz dystymii, dotyczącej przewlekłych zaburzeń depresyjnych². Obowiązująca w Europie Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10) umieszcza zaburzenia depresyjne w kategoriach: epizodu depresji (F32.0-32.9), zaburzeń depresyjnych nawracających (F33.0-33.9) oraz uporczywych zaburzeń nastroju (afektywnych) (F34.0-34.9), gdzie umieszczono podtyp dystymii (F34.1)³.

Według Światowej Organizacji Zdrowia liczba osób cierpiących na depresję stale rośnie. Szacuje się, że na świecie ponad 322 mln ludzi cierpią na tę chorobę. Jest nią dotkniętych ok. 29 mln Europejczyków¹. Depresja wpływa na długość i jakość życia, szczególnie w kontekście funkcjonowania danej jednostki w społeczeństwie, w pracy czy szkole, upośledza także sposoby radzenia sobie w życiu. Ponadto szacuje się, że śmiertelność w omawianej grupie jest 2-krotnie wyższa niż w populacji ogólnej, a w najcięższym stanie depresja może prowadzić do samobójstwa^1,4.

W farmakoterapii zaburzeń depresyjnych stosuje się najczęściej w pierwszym rzucie selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI – selective serotonin reuptake inhibitors) oraz inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI – serotonin norepinephrine reuptake inhibitors), coraz rzadziej zaś trójcykliczne leki przeciwdepresyjne (TLPD)⁵. Niestety, u 70% chorych skuteczność metod farmakologicznych i psychologicznych jest zaledwie umiarkowana⁶. Z tego powodu wskazane jest poszukiwanie nowych metod poprawiających efekty leczenia zaburzeń depresyjnych.

Krioterapia ogólnoustrojowa – charakterystyka metody

Stosowanie zimna w lecznictwie było znane już w starożytnej Grecji, Persji i Cesarstwie Rzymskim – w terapii różnych chorób używano śniegu, mikstur wodno-lodowych lub po prostu zimnej wody7. Za pioniera stosowania krioterapii ogólnoustrojowej, z w...

Krioterapia ogólnoustrojowa jest zabiegiem polegającym na krótkotrwałej i powtarzalnej, 1-4-minutowej ekspozycji całego organizmu na ekstremalnie niskie temperatury, wynoszące od -110 do -160°C7. Zabiegi te odbywają się w specjalnie skonstruowanyc...