Opis przypadku

Pięćdziesięciodwuletnia kobieta została przyjęta na oddział gastroenterologii z powodu uporczywych wymiotów trwających ponad tydzień. W wywiadzie ponadto występowały: utrata masy ciała o 9 kg, zapalenie błony śluzowej dwunastnicy (na podstawie gastroskopii wykonanej 3 lata wcześniej) oraz niedoczynność tarczycy.

W trakcie pobytu na oddziale ponownie wykonano badanie gastroskopowe i rozpoznano przepuklinę rozworu przełykowego oraz zapalenie opuszki dwunastnicy. Ze względu na nieprawidłowe parametry nerkowe (GFR 30 ml/min/1,73 m²) rozpoznano ostrą niewydolnośc nerek i przeprowadzono konsultację nefrologiczną. Kobietę nawodniono i zastosowano leczenie zachowawcze, otrzymując poprawę parametrów nerkowych.

W badaniu USG jamy brzusznej stwierdzono podwyższoną echogeniczność miąższu nerek z zatartym zróżnicowaniem korowo-rdzeniowym.

W badaniach laboratoryjnych stwierdzono bardzo wysokie stężenie wapnia (Ca) w surowicy – 4,19 mmol/l i parathormonu (PTH) – 426,7 pg/ml.

W leczeniu objawowym ciężkiej hiperkalcemii stosowano wlewy 0,9% NaCl i hydrokortyzon, wymuszano diurezę furosemidem oraz korygowano zaburzenia elektrolitowe.

W celu dalszej diagnostyki pacjentkę przyjęto do Kliniki Endokrynologii Centralnego Szpitala Klinicznego w Łodzi.

Przy przyjęciu do kliniki chora była w dość dobrym stanie ogólnym, bez nudności i wymiotów. Czynność serca była miarowa o częstości 70/min. Nad polami płucnymi szmer pęcherzykowy był prawidłowy. Brzuch był miękki, niebolesny, bez oporów patologicz...