ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Gastroenterologia
Diagnostyka i leczenie pacjentów zakażonych Clostridioides difficile. Zapobieganie infekcji
dr n. med. Magdalena Przybylska-Feluś
- Artykuł zawiera opis dwóch pacjentów, u których zidentyfikowano objawowe zakażenie Clostridioides (wcześniej: Clostridium) difficile (CDI – Clostridium difficile infection). Podstawą rozpoznania choroby jest wykazanie obecności toksyny lub genów odpowiedzialnych za produkcję toksyn w kale pacjentów objawowych, a następnie leczenie w zależności od ciężkości przebiegu infekcji. Niezmiernie ważna jest identyfikacja predyktorów ciężkiego przebiegu. W profilaktyce rozwoju CDI najważniejsze są racjonalna antybiotykoterapia oraz reżim sanitarny
Przypadek 1
Kobieta, lat 42, dotychczas zdrowa, została skierowana na oddział gastroenterologii z powodu trwającej od 2 tygodni wodnistej biegunki z towarzyszącą gorączką oraz obrzękami obwodowymi. Biegunka wystąpiła podczas antybiotykoterapii klindamycyną z powodu zabiegu stomatologicznego (ekstrakcja zęba) i utrzymywała się mimo odstawienia antybiotyku. Do niej dołączyły inne objawy: wzdęcie brzucha, gorączka oraz obrzęki zlokalizowane głównie na kończynach dolnych.
Przy przyjęciu chora zgłaszała do 10 wodnistych wypróżnień na dobę (w bristolskiej skali stolca typy 5 i 6), bez domieszki krwi, przy obecnym rozlanym bólu brzucha o nasileniu 6 na 10 w skali oceny bólu. Temperatura ciała 37,5ºC, pacjentka wydolna krążeniowo i oddechowo, zorientowana auto- i allopsychicznie; skóra bez zmian o charakterze patologicznym, obecne niewielkie obrzęki kończyn dolnych; śluzówki podsychające, nieznacznie wydłużony nawrót kapilarny; nad polami płucnymi szmer pęcherzykowy symetryczny, akcja serca miarowa – ok. 90/min., brzuch z zachowaną perystaltyką, nieco wzdęty, bolesny podczas palpacji, bez oporów patologicznych, bez objawów otrzewnowych.
Badania laboratoryjne wskazywały w morfologii na wzrost leukocytozy do 12 000/mm3, stężenie białka C-reaktywnego (CRP – C-reactive protein) 30 mg/l, prawidłowe stężenie kreatyniny w surowicy, albumina 29 g/dl; obecna hipokaliemia.
Przeglądowe badanie rentgenowskie (RTG) jamy brzusznej dało obraz bez cech toksycznego rozdęcia okrężnicy (megacolon toxicum), bez cech perforacji. W przesiewowym badaniu stolca w kierunku CDI wykazano obecność antygenu oraz toksyny Clostridioides...