Chirurgia
Krwawiący mężczyzna, czyli tragiczne skutki połknięcia drewnianej wykałaczki
lek. Krzysztof Kowalik1,2
prof. dr hab. n. med. Andrzej Modrzejewski1
- W niniejszym artykule autorzy na podstawie opisanego przypadku i dokonanego przeglądu piśmiennictwa anglojęzycznego omawiają zasady diagnostyczne postępowania z pacjentem z krwawieniem do dolnego odcinka przewodu pokarmowego oraz z obecnością ciała obcego w tym obszarze anatomicznym
Ostre ciało obce dostające się do przewodu pokarmowego (najczęściej połknięte świadomie lub nieświadomie) zwykle jest usuwane przez przewód pokarmowy. Dzięki ochronnemu działaniu ruchów perystaltycznych, które odwracają połknięty przedmiot tępym końcem w stronę odbytnicy, może on swobodnie przejść przez cały przewód pokarmowy i ulec wydaleniu. Niekiedy jednak nieusunięte ciało obce może powodować perforację przewodu pokarmowego, przetokę lub krwawienie do jego światła1. Większość takich przypadków (80-90%) nie wymaga pomocy medycznej, niemniej w 10-20% konieczna jest interwencja endoskopowa w celu usunięcia ciała obcego, a ok. 1% chorych wymaga przeprowadzenia laparotomii. Wskazaniami do tego postępowania są2,3:
- duża perforacja, która nie może być zaopatrzona endoskopowo
- zaklinowanie ciała obcego w świetle jelita lub w jego ścianie
- masywne krwawienie oraz objawy niedrożności jelit.
Opis przypadku
Mężczyzna, lat 37, został przyjęty na szpitalny oddział ratunkowy (SOR) z powodu nawrotowych bólów podbrzusza oraz dwukrotnego krwawienia z odbytu podczas defekacji. W badaniu fizykalnym w dniu przyjęcia brzuch był miękki, bez dodatnich objawów otrzewnowych. Podczas badania per rectum stwierdzono smolisto-krwisty stolec. Wykonano badania laboratoryjne, w których stwierdzono cechy niedokrwistości (liczba czerwonych krwinek [RBC – red blood cells] 3,19 mln/µl, hemoglobina [Hb] – 8,80 g/dl, hematokryt [HCT] – 26,260%) oraz podwyższone parametry procesu zapalnego (liczba białych krwinek [WBC – white blood cells] 19 600/µl i białko C-reaktywne [CRP] – 150,80 mg/l). W badaniu ogólnym moczu obecne były cechy zakażenia układu moczowego (ZUM) z poziomu nerek (białko w moczu – 100 mg/dl).
Pacjent został przekazany na oddział chirurgii ogólnej ze wstępnym rozpoznaniem krwawienia z odbytu i odbytnicy. Podczas pobytu wykonano gastroskopię, w której stwierdzono liczne nadżerki krwotoczne na błonie śluzowej żołądka. Badanie ultrasonograficzne (USG) jamy brzusznej nie uwidoczniło nieprawidłowości.
Przetoczono 2 jednostki koncentratu krwinek czerwonych (KKCz). Po leczeniu zachowawczym w drugiej dobie hospitalizacji nie obserwowano krwawienia do przewodu pokarmowego. Chory został wypisany do domu.
