Protezy stałe wsparte na implantach w zależności od sposobu mocowania do wszczepu możemy podzielić na:

• przykręcane – korona przykręcona jest bezpośrednio do implantu lub filaru pośredniego (multiunitu, multiabutmentu),
• cementowane – filar protetyczny przykręcony jest do implantu, a na nim zacementowana jest korona lub most protetyczny.[1-6]

Przykręcane czy cementowane?

Wielu autorów uważa, że konstrukcje przykręcane w przypadku uszkodzenia można skutecznie naprawić w laboratorium techniki dentystycznej dzięki możliwości ich odkręcenia poprzez łatwy dostęp do śruby i dlatego rekomendują ten sposób postępowania. Autorzy wskazują również na lepszą stabilizację i bezpieczeństwo stosowania konstrukcji przykręcanych w okolicy połączenia implant/filar protetyczny. Natomiast niestaranność w postępowaniu i pozostawienie nadmiarów cementów w kieszonce dziąsłowej wokół implantu w przypadku konstrukcji cementowanych mogą doprowadzić do powstania zapalenia tkanek okołowszczepowych w postaci periimplantitis (ryc.1,2).[5,7,8]

W badaniach Linkevicius i wsp. wykazano, że wśród pacjentów, u których w przeszłości nie stwierdzono żadnego epizodu związanego z chorobami przyzębia, po zastosowaniu implantów w większości przypadków nie dojdzie również do rozwoju periimplantitis, a w przypadku rozwoju tej jednostki chorobowej objawy będą nieznaczne.[9]

Znaczna część autorów podkreśla natomiast zalety prac cementowanych, takie jak:

• lepsza estetyka,
• łatwiejszy dostęp do konstrukcji w odcinkach bocznych,
• prostsza technika wykonawstwa laboratoryjnego,
• lepsze pasywne przyleganie konstrukcji,
• postępowanie z wyboru w przypadku nierównoległych implantów,
• mocniejsze i stabilniejsze połączenie pomiędzy implantem a konstrukcją protetyczną,
• optymalny kształt powierzchni okluzyjnej,
• mniejsza koncentracja naprężeń wewnętrznych,
• niższe koszty wykonania laboratoryjnego.[10-16]

Autorzy podkreślają również fakt, że pęknięcia ceramiki zdarzają się częściej w przypadku konstrukcji przykręcanych niż cementowanych. Dzieje się tak, ponieważ otwór dostępowy powoduje przerwanie ciągłości ceramiki, co zwiększa ryzyko pęknięć. Orsini i wsp. wykazali natomiast, że płyn i bakterie z rowka dziąsłowego mogą przechodzić przez połączenie implant/filar w przypadku koron przykręcanych w znacznie większym stopniu niż koron cementowanych. Konsekwencją tego jest ciągłe występowanie stanów zapalnych w okolicy konstrukcji przykręcanych, nawet przy zachowaniu prawidłowej higieny jamy ustnej.[17]