Program edukacyjny

Odbudowa wysokości zwarcia po urazie komunikacyjnym

Lek. dent. Marta Marczyńska1

Mgr inż. Rafał Marczyński2

Dr hab. med. Renata Chałas1

1Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej z Endodoncją UM w Lublinie

2Zakład Protetyki UM w Lublinie

Adres do korespondencji: Dr hab. med. Renata Chałas, Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej z Endodoncją UM, Ul. Karmelicka 7, 20-081 Lublin

Rekonstrukcja wysokości zwarcia u pacjentów z rozległym uszkodzeniem uzębienia po urazach komunikacyjnych jest szczególnym wyzwaniem dla lekarza stomatologa. Często napotykanym problemem jest obranie właściwego schematu postępowania terapeutycznego związanego ze znacznym osłabieniem struktury tkanek twardych zęba oraz tkanek okolicznych, gdyż każdy masywny uraz niesie za sobą czasowe bądź trwałe zmiany w układzie stomatognatycznym. Istnieje więc konieczność ich identyfikacji i przeprowadzenia powypadkowej rehabilitacji narządu żucia w taki sposób, aby nie wprowadzić dodatkowych czynników uszkadzających. W artykule na przykładzie przypadku klinicznego młodej pacjentki po urazie komunikacyjnym zaprezentowano możliwość indywidualnego postępowania leczniczego w trakcie wieloetapowego procesu odbudowy okluzji w odcinkach bocznych.

Celem pełnej rehabilitacji jamy ustnej jest nie tylko przebudowa lub odbudowa przerwanej ciągłości łuków zębowych, ale przede wszystkim utrzymanie zdrowia całego układu stomatognatycznego. Pełna rehabilitacja jamy ustnej powinna przywrócić prawidłowy stan funkcjonalny oraz efektywność biologiczną współdziałania zębów i otaczających je struktur, tj. mięśni żucia, mięśni mimicznych czy stawów skroniowo-żuchwowych (temporomandibular joint, TMJ).[1]

Po pierwsze interdyscyplinarność

Wybór właściwego postępowania powinien każdorazowo następować po dokładnej analizie przypadku, która niejednokrotnie rozciąga się w czasie ze względu na ogólnoustrojowy charakter urazu, dotykającego często oprócz układu stomatognatycznego również obszar kręgosłupa, w szczególności odcinek szyjny.[2] Stąd konieczność zaopatrzenia w pierwszej kolejności zaburzeń wynikających z urazu komunikacyjnego dotyczących ogólnego aspektu zdrowia.[3] Leczenie stanów pourazowych jest zazwyczaj problemem wielospecjalistycznym. Wymaga zaangażowania i współpracy ze strony lekarzy oraz pacjentów, ponieważ powikłania i następstwa są zazwyczaj nieodwracalne i niosą za sobą wpływ na jakość całego życia, nie tylko ze względu na aspekt morfologiczno-funkcjonalny, ale również psychologiczny.[4]

Urazy zębów po wypadkach komunikacyjnych to nie tylko widoczna bezpośrednia utrata tkanek twardych, ale też możliwość wystąpienia powikłań odroczonych, które mogą objawiać się po długim czasie od wystąpienia czynnika traumatyzującego. Z tego wzglę...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Opis przypadku

Pacjentka lat 23, po urazie komunikacyjnym, zgłosiła się do gabinetu stomatologicznego w celu zaopatrzenia złamanych koron klinicznych zębów w kwadrancie I [...]

Podsumowanie

Odbudowa wysokości zwarcia za pomocą uzupełnień pośrednich skraca czas pracy lekarza oraz pozwala na indywidualną odbudowę korony klinicznej zęba, nie wpływając [...]
Do góry