Program edukacyjny
Porównanie wyniku leczenia endodontycznego z użyciem narzędzi ręcznych i maszynowych
Antoni Sobański1
Monika Wicha1
Lek. dent. Hubert Gołąbek2
Dr hab. med. Izabela Strużycka3
Współczesna endodoncja oferuje szeroki wybór systemów narzędzi służących do opracowywania kanałów korzeniowych. Ich podstawowy podział stanowi rozróżnienie na narzędzia ręczne oraz maszynowe. Celem poniższego opracowania było porównanie wyników leczenia kanałowego z użyciem wybranych narzędzi z obu tych grup. Na podstawie przeglądu istniejących prac badawczych dokonano zestawienia wyników dotyczących różnych aspektów leczenia kanałowego. Była to m.in. ocena skuteczności opracowania kanałów, pęknięć i deformacji powstałych w trakcie leczenia oraz transport zanieczyszczeń do tkanek okołowierzchołkowych. Skupiono się także na aspekcie efektywności usuwania wypełnień kanałów w trakcie rewizji leczenia oraz kwestii powstawania bólu pozabiegowego w zależności od rodzaju użytego systemu. Dane przedstawione w przeglądzie piśmiennictwa pozwolą czytelnikowi dokonać wyboru odpowiedniego systemu narzędzi do przeprowadzenia leczenia endodontycznego.
Obecnie na rynku istnieje wiele systemów do opracowywania kanałów, wśród których możemy wyróżnić następujące grupy narzędzi:
- ręczne,
- obrotowe,
- recyprokatywne,
- anatomiczne.
Klasyczne narzędzia ręczne nadal znajdują szerokie zastosowanie – czy to w całkowitym opracowaniu kanału, czy w przygotowaniu go do dalszej pracy systemami maszynowymi. Wykonane są ze stali lub stopu niklowo-tytanowego – NiTi. Pracują z zastosowaniem ruchu obrotowego lub posuwistego. Do głównych przedstawicieli tej grupy należą: poszerzacze Kerra, pilniki Kerra (typu K), Flex-O-File, K-Flex, typu C lub C+, Flexicut File, Senseus Profinder, Hedstroema, Uniflex, Helifile, GT.
By skrócić czas opracowywania kanału, uzyskać większe bezpieczeństwo i dokładność, stworzono systemy maszynowe. Początkowo znalazły one zastosowanie jedynie w leczeniu prostych kanałów korzeniowych. Niestety miały wiele wad: m.in. nadmierne prostowanie kanału i jego perforacje, ze względu na zbyt twardy materiał, z którego były wykonane pilniki, i zastosowany rodzaj ruchu (np. system Giromatic). Kolejne narzędzia miały już bardziej giętkie końcówki oraz możliwość jednoczasowego płukania kanału – Excalibur, Canal Leader System (SET), Canal Finder. Jako kolejne pojawiły się maszynowe systemy rotacyjne, które stosowały jedynie ruch obrotowy. Wśród nich wyróżniamy następujące grupy:
1. oparte na metodzie step-back (LightSpeed),
2. wykorzystujące technikę pojedynczej długości (Mtwo, PathFile),
3. opracowanie oparte na technice crown-down (Profile, GT series X, ProTaper, FlexMaster, Bio-RaCe, Quantec, K3, Hero 642).
