BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Program edukacyjny
Rodzaje osteotomii środkowego piętra części twarzowej czaszki w chirurgii rekonstrukcyjnej i estetycznej
Dr n. med. Rafał Pokrowiecki
Pierwszy zabieg z zakresu chirurgicznej korekty wady twarzowo-zgryzowej został opisany w 1849 roku przez Simona P. Hulihena. Od tamtego czasu możliwości leczenia deformacji mózgo- i twarzoczaszki są znacznie większe. W znacznej liczbie przypadków zabiegi korekcyjne oparte są na zmianie stosunku i relacji przestrzennych twardych struktur twarzoczaszki, co umożliwia poprawę estetyki tkanek miękkich oraz zapewnienie prawidłowej funkcjonalności ważnych życiowo organów znajdujących się w obrębie głowy i szyi. W niniejszej pracy zostaną opisane najczęściej wykonywane osteotomie w obrębie środkowego piętra twarzy w chirurgii szczękowo-twarzowej.
Osteotomia Le Fort I
Technika ta została opisana przez Wassmunda w 1927 roku, a następnie zmodyfikowana przez Obwegesera. Klasyczne chirurgiczne dojście do masywu szczękowego jest wykonywane wewnątrzustnie poprzez nacięcie błony śluzowej ok. 3-4 mm powyżej granicy ruchomej i nieruchomej błony śluzowej w odcinku zębów 15-25. Niektóre modyfikacje zalecają nacięcie śluzówki jedynie w obrębie siekaczy, inne proponują wykonanie osteotomii przez jamę nosową. Po nacięciu warstwy mięśni należy odwarstwić okostną obustronnie od okolicy otworu gruszkowatego, przedniej ściany zatoki szczękowej, identyfikując nerw podoczodołowy, grzebień jarzmowo-zębodołowy oraz okolicę guza szczęki. Następnie należy odwarstwić błonę śluzową dna jamy nosowej oraz za pomocą dłuta odciąć przegrodę nosa u jej podstawy. Prawidłowo wykonane dojście zapewnia wystarczający wgląd w pole operacyjne i umożliwia właściwe wykonanie osteotomii bez ryzyka uszkodzenia ważnych struktur anatomicznych.
Osteotomia wykonywana jest obustronnie za pomocą wierteł, piły lub piezosurgery od boczno-dolnej części otworu gruszkowatego, nad wierzchołkami zębów ku grzebieniowi jarzmowo-zębodołowemu i za nim ku tyłowi i dołowi. Po wykonaniu osteotomii za pom...
Segmentalna osteoplastyka typu Le Fort I wykonywana jest w przypadkach wad zgryzów otwartych lub gdy konieczne jest poszerzenie szczęki w odcinkach bocznych. Szczęka może być podzielona na dwa (wzdłuż szwu podniebiennego, jak do dystrakcji poprzec...