Teoria zakażeń odogniskowych, badania wskazujące próchnicę i jej powikłania jako najczęstszą przyczynę ekstrakcji zębów, częstość leczenia endodontycznego u pacjentów oraz porównanie zębów leczonych endodontycznie z uzupełnieniami protetycznymi opartymi na implantach pokazują, jak istotną rolę w dzisiejszej stomatologii odgrywa endodoncja.[1-16] Ciągły rozwój tej dziedziny, zarówno w zakresie technik leczenia, jak i materiałoznawstwa, pozwala przypuszczać, że w najbliższych latach znaczenie leczenia endodontycznego będzie wzrastać.

Mechaniczna preparacja kanału korzeniowego jest jednym z najważniejszych etapów leczenia endodontycznego.[17] Ten etap terapii wpływa również na kolejne fazy leczenia, takie jak dekontaminacja chemiczna i trójwymiarowa obturacja.

Prawidłowe oczyszczenie (ang. clearing) i ukształtowanie (ang. shaping) systemu endodontycznego oraz szczelna odbudowa części koronowej są najważniejszymi elementami warunkującymi sukces w leczeniu endodontycznym. Zasadnicze znaczenie dla skuteczności terapii endodontycznej ma eliminacja martwej lub zakażonej miazgi i znacząca redukcja poziomu drobnoustrojów. Obturacja kanałów korzeniowych ma mniejszy wpływ na możliwość uzyskania krótkotrwałego powodzenia. Choć nie do końca została potwierdzona rola wypełnienia kanału w długotrwałym sukcesie terapii endodontycznej,[18] jednak uważa się, że szczelna obturacja systemu endodontycznego może mieć duże znaczenie w prewencji wtórnego przecieku zarówno w części wierzchołkowej, jak i od strony korony.