BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Opis przypadku
Perforacja – powikłanie leczenia endodontycznego
Lek. dent. Małgorzata Szczęsny1
Lek. dent. Aleksandra Krzymińska2
Dr. n. med. Joanna Kunert1
Według Amerykańskiego Towarzystwa Endodontycznego (American Association of Endodontists, AAE) perforacja korzenia jest mechaniczną lub patologiczną komunikacją pomiędzy systemem kanałów korzeniowych a zewnętrzną powierzchnią zęba. Może być spowodowana procesami chorobowymi lub jatrogennie podczas leczenia kanałowego. Perforacje stanowią drugą najczęstszą przyczynę niepowodzeń w leczeniu endodontycznym. W pracy opisano przypadek perforacji korzenia siekacza dolnego podczas powtórnego leczenia endodontycznego. Przedstawiono także jedną z metod leczenia tego powikłania.
Perforacje korzeni mogą występować w wyniku procesów patologicznych takich jak resorpcja czy próchnica lub jatrogennie – w trakcie leczenia endodontycznego: podczas używania instrumentów ręcznych bądź obrotowych, w trakcie preparacji tkanek zęba w celu wykonania wkładu koronowo-korzeniowego albo korony protetycznej. Najczęstszą przyczyną powstania perforacji jest brak zgodności osi długiej wiertła z osią zęba. Narzędzie rotacyjne preparuje wtedy nadmierną ilość zębiny, niezgodnie z przebiegiem kanału korzeniowego. Konieczna jest, zawsze przed wykonaniem trepanacji bądź przystąpieniem do leczenia re-endo, wnikliwa ocena zdjęć radiologicznych w celu zapoznania się z warunkami anatomicznymi zęba. W literaturze medycznej częstość perforacji korzeni podczas leczenia kanałowego wynosi od 2 do 12 proc. Wśród perforacji jatrogennych 53 proc. występuje podczas opracowywania przestrzeni pod wkład koronowo-korzeniowy, natomiast pozostałe 47 proc. to wynik błędów w trakcie leczenia kanałowego.
Przyczynami perforacji korzeni pochodzenia jatrogennego najczęściej są następujące błędy podczas preparacji tkanek zęba:
- brak wykonania odpowiedniego dostępu do jamy zęba,
- użycie siły podczas wprowadzania narzędzi,
- zbyt szybkie wprowadzenie na długość roboczą narzędzi o dużym rozmiarze,
- praca bez powiększenia.