Small 04 opt

Ryc. 4. Probówki po wirowaniu 2700 obr./min przez 12 minut.

Small 05 opt

Ryc. 5. Fibryna bogatopłytkowa (PRF) po odwirowaniu.

Small 06 opt

Ryc. 6. Zębodół po ekstrakcji zęba 37.

Small 07 opt

Ryc. 7. Zaaplikowanie fibryny bogatopłytkowej do zębodołu.

Small 08 opt

Ryc. 8. Zębodół zaopatrzony fibryną bogatopłytkową.

Small 09 opt

Ryc. 9. Zabezpieczenie zębodołu lateksową membraną ustabilizowaną szwami.

Small 10 opt

Ryc. 10. Badanie kontrolne 2 dni po ekstrakcji.

Small 11 opt

Ryc. 11. Rana w 7. dobie po zabiegu.

Small 12 opt

Ryc. 12. Rana po usunięciu szwów.

Small 13 opt

Ryc. 13. Kontrolne zdjęcie pantomograficzne 5 tygodni po ekstrakcji.

Podsumowanie

1. Wystąpienie martwicy bisfosfonianowej kości szczęk może znacząco wpłynąć na jakość życia pacjenta, dlatego kluczowe jest, aby przed rozpoczęciem zabiegów inwazyjnych stomatolodzy brali pod uwagę możliwość wystąpienia tego powikłania.

2. Wykonywanie procedur chirurgicznych u pacjentów leczonych bisfosfonianami powinno być poprzedzone badaniem podmiotowym oraz przedmiotowym poszerzonym o diagnostykę radiologiczną i wykonanie badania CTX.

3. Zastosowanie fibryny bogatopłytkowej – materiału autogennego pozyskiwanego z krwi pacjenta – działa stymulująco na tkanki i redukuje ryzyko opóźnionego gojenia.

4. Preparat ten jest ekonomiczny, szybki i łatwy w przygotowaniu, nie wymaga biochemicznej obróbki krwi oraz użycia dodatkowych substancji, dlatego jego stosowanie ma duży potencjał, aby stać się rutynowym zabiegiem wykonywanym w celu redukowania powikłań pozabiegowych.

5. Wprowadzenie stosowania PRF po zabiegach ekstrakcji zębów u pacjentów przyjmujących bisfosfoniany powinno stać się standardowym protokołem postępowania przeciwdziałającego BRONJ.

Do góry