Chirurgia stomatologiczna

Wykorzystanie druku 3D w diagnostyce i leczeniu hiperdoncji – opis przypadku

Dr n. med. Olga Preuss1

Dr n. med. Aleksandra Jaroń1

Dr n. med. Magda Aniko-Włodarczyk1

Dr hab. med. Grzegorz Trybek2

1Zakład Chirurgii Stomatologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, kierownik: dr hab. med. Grzegorz Trybek

2Kierownik Zakładu Chirurgii Stomatologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie

Adres do korespondencji: Dr n. med. Aleksandra Jaroń, Zakład Chirurgii Stomatologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego, ul. Powstańców Wielkopolskich 72/18, 70-111 Szczecin, tel. 91 466 17 36, e-mail: jaronola@gmail.com

Hiperdoncja jest drugą co do częstości anomalią diagnozowaną w jamie ustnej. Leczenie pacjentów z zaburzeniem liczby zębów wymaga interdyscyplinarnego podejścia i współpracy między chirurgiem stomatologicznym a ortodontą. Wczesne wdrożenie leczenia zaburzenia pozwala uniknąć wystąpienia powikłań.

Zaburzenia ilości zębów mogą dotyczyć zarówno zwiększenia, jak i zmniejszenia ich liczby. Zęby nadliczbowe są to zęby wyrżnięte lub zatrzymane, które dodatkowo znajdują się w jamie ustnej oprócz prawidłowego uzębienia. Schorzenie to powstaje pod wpływem nadczynności listewki zębowej i nazywane jest hiperdoncją.[1,2] Stanowi drugą co do częstości anomalię, diagnozowaną częściej u mężczyzn. Przeciwieństwo tego stanu stanowi rzadziej diagnozowana hipodoncja.[1,3] Etiologia hiperdoncji wciąż nie jest do końca poznana. Istnieją różne teorie próbujące wyjaśnić przyczynę występowania tego zjawiska. Jedną z nich jest tzw. teoria dychotomiczna, która zakłada powstanie nieprawidłowego podziału w drugim stadium rozwoju zęba. Oprócz powyższej teorii można zakładać również, że jest to pozostałość atawistyczna. Na wystąpienie zębów nadliczbowych wpływają także mutacje genetyczne, prowadzące do zespołów takich jak m.in.: zespół Gardnera, Ehlersa-Danlosa, Ellisa-van Crevelda. Hiperdoncja może być schorzeniem asymptomatycznym i wykrywana jest dopiero na zdjęciach radiologicznych bądź podczas badania klinicznego, często jednak manifestuje się różnymi objawami (tab. 1).

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Opis przypadku

Pacjentka w wieku 13 lat zgłosiła się do Zakładu Chirurgii Stomatologicznej PUM skierowana przez lekarza ortodontę, w celu usunięcia licznych zębów [...]

Podsumowanie

Każda nieprawidłowość w czasie wyrzynania zębów powinna być wcześnie diagnozowana. Ustalenie przyczyny powinno odbywać się nie tylko na podstawie badania klinicznego, [...]

Do góry