BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Endodoncja
Problem endodontyczny – złamane narzędzie. Opisy przypadków
Lek. dent. Magdalena Malec
Dr n. med. Aleksandra Palatyńska-Ulatowska,
ABSTRACT
The article describes difficult clinical situations in secondary endodontic treatment which involve fractured endodontic instruments. Successful cases of retrieval of a Lentulo spiral and a K-file from root canals are demonstrated. The methods of instrument removal used in the protocols of reendo treatment presented in the article are discussed.
KEYWORDS: secondary root canal treatment, reendo, fractured endodontic instrument.
W pracy opisano trudne sytuacje kliniczne nierzadko spotykane w powtórnym leczeniu kanałowym, do których zalicza się obecność złamanych fragmentów instrumentów endodontycznych. Przedstawiono opis zakończonych sukcesem przypadków usunięcia igły Lentulo i pilnika K z kanałów korzeniowych. Omówiono metody usuwania narzędzi, które wykorzystano w prezentowanych zabiegach powtórnego leczenia endodontycznego.
Stomatolodzy praktycy często napotykają trudności w leczeniu endodontycznym, które wymaga od lekarza ogromnej uwagi, staranności, specjalistycznego sprzętu, a przede wszystkim szerokiej wiedzy, odpowiednich umiejętności i doświadczenia.
Powtórne leczenie endodontyczne uważane jest za trudniejsze, wiąże się z mniejszym odsetkiem sukcesu terapii oraz większą liczbą powikłań w porównaniu z leczeniem pierwotnym. Przyczynami braku sukcesu terapeutycznego leczenia pierwotnego, a tym samym powodem tzw. reendo, są m.in.: nieprawidłowo opracowane i wypełnione kanały korzeniowe, kanały nieodnalezione, anatomicznie trudne, sperforowane oraz te z tkwiącymi w nich złamanymi narzędziami endodontycznymi.
Złamanie instrumentu w kanale korzeniowym może nastąpić na każdym etapie leczenia: podczas wyłuszczania miazgi, chemomechanicznego opracowania kanału lub jego wypełniania. Do najczęstszych przyczyn tego powikłania zalicza się brak odpowiedniego poszerzenia ułatwiającego i dostępu w linii prostej do jam zęba pozwalającego na swobodne wprowadzenie narzędzia, stosowanie narzędzi w rozmiarze niedopasowanym do światła kanału lub zużytych, dotkniętych korozją. Nieumiejętna instrumentacja, zły dobór systemu pilników do opracowywanego kanału, a przede wszystkim brak znajomości lub dokładnej analizy anatomii leczonego zęba to najczęstsze błędy prowadzące do tego powikłania.
Przypadek 1
Pacjentka (52 lata) zgłosiła się do Instytutu Stomatologii UM w Łodzi w celu leczenia zachowawczego i protetycznego. Lekarz protetyk po analizie zdjęcia ortopantomograficznego oraz przedstawieniu wstępnego planu leczenia zakwalifikował ząb 15 do p...
