Padaczka, inaczej epilepsja, jest zespołem klinicznym obejmującym grupę przewlekłych zaburzeń neurologicznych objawiających się występowaniem napadów padaczkowych będących wyrazem nagłych, gwałtownych i powtarzających się wyładowań komórek nerwowych istoty szarej, charakteryzujących się przerywanym zaburzeniem świadomości, zachowania, emocji, czynności ruchowej, postrzegania lub czucia. Źródłem wyładowania nie jest samo ognisko chorobowe, gdzie komórki nerwowe uległy zniszczeniu, ale czynna tkanka mózgowa w sąsiedztwie uszkodzenia. Jak dotąd, etiologia padaczki jest nieznana i w pełni nieustalona. Przyczyny choroby mogą być związane z podłożem genetycznym lub zaburzeniami metabolicznymi, jednak w ponad połowie przypadków nie można stwierdzić etiologii tego zaburzenia.

Epilepsja może się rozwinąć już w okresie życia płodowego w wyniku urazu, wad rozwojowych płodu bądź jego uszkodzenia zakaźnego albo toksycznego. Najbardziej powszechne przyczyny padaczki wśród ludzi młodych to choroby genetyczne, wady wrodzone i zaburzenia rozwoju psychicznego, podczas gdy u osób starszych częściej są nimi guz mózgu i udar mózgu.

Do rozwoju padaczki mogą prowadzić także urazy głowy, w tym okołoporodowe, naczyniowe choroby mózgu, zabiegi neurochirurgiczne, choroby zwyrodnieniowe i zanikowe oraz zapalenie mózgu bądź opon mózgowo-rdzeniowych.[1,2] U wielu osób epilepsja rozwi...

Zachorowalność dotyczy obecnie około 1-3 proc. populacji na całym świecie, przy czym niemal 80 proc. z tych osób mieszka w krajach rozwijających się. Liczba zachorowań wzrasta z wiekiem. W krajach rozwiniętych nowe przypadki padaczki odnotowywane ...