Praktyka kliniczna

Ząb pośrodkowy (mesiodens) jako przykład zęba nadliczbowego – opisy przypadków

lek. dent., mgr zdrowia publicznego Ewa Reczek

Centrum Stomatologiczne PRO-ORTO-DENT w Krakowie

Adres do korespondencji:

lek. dent., mgr zdrowia publicznego Ewa Reczek

Centrum Stomatologiczne PRO-ORTO-DENT

Plac Emila Serkowskiego 10

30-512 Kraków

tel.: 12 656 70 55

e-mail: reczekeva@wp.pl

  • Mesiodens – częsta forma zęba nadliczbowego
  • Postępowanie lecznicze, diagnostyka i możliwe objawy obecności zęba pośrodkowego w kościach szczęki na podstawie opisu trzech przypadków omawianego zaburzenia oraz analizy fachowej literatury przedmiotu

Ząb pośrodkowy jest charakterystycznym przykładem zęba nadliczbowego1. Stanowi połowę wszystkich wykrywanych zębów nadliczbowych. Przeważnie występuje pojedynczo (w ok. 80% przypadków)2. Częściej jest diagnozowany u pacjentów płci męskiej3,4. W literaturze przedmiotu jest często określany słowem mesiodens, które wywodzi się z języka łacińskiego. Mesiodens powstaje w wyniku zaburzeń w początkowych stadiach tworzenia i proliferacji listewki zębowej5. Odznacza się w większości przypadków kształtem i rozmiarem odbiegającym od typowych prawidłowo zbudowanych zębów. Może mieć kształt stożkowaty, pieńkowaty, dłutowaty, kroplowaty oraz być krótszy od pozostałych zębów6. Zwykle jest umiejscowiony w linii pośrodkowej ciała w przednim odcinku szczęki, rzadziej żuchwy7,8. Wtedy jest określany mianem zęba bródkowego – z języka łacińskiego hamulus9. Mesiodens przeważnie obserwuje się między górnymi siekaczami przyśrodkowymi stałymi10. Najczęściej jest wykrywany dzięki radiologicznym zdjęciom panoramicznym lub zgryzowym wykonywanym u młodszych dzieci11.

Obecność zębów pośrodkowych może nie dawać żadnych uchwytnych objawów w jamie ustnej. Jednak ich występowanie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń zarówno w wyrzynaniu prawidłowych zębów sąsiednich, jak i w ich ustawieniu po wyrznięciu12. Jednym z najgroźniejszych powikłań obecności mesiodens mogą być uszkodzenia i resorpcje patologiczne korzeni zębów stałych. Zęby pośrodkowe mogą wyrzynać się między siekaczami przyśrodkowymi stałymi, powodując znaczne rozsunięcie zębów 11 i 21 powikłane diastemą13. Innym powikłaniem występowania zęba pośrodkowego może być stłoczenie lub rotacja zębów sąsiednich14. Mesiodens może także wyrznąć się na podniebieniu i powodować dolegliwości bólowe języka ranionego jego ostrym brzegiem. Nietypowe miejsce wyrznięcia może skutkować zaburzeniami okluzji i problemami z pełnym zwarciem łuków zębowych15. Zdarza się również, że ząb pośrodkowy hamuje eksfoliację mlecznych siekaczy przyśrodkowych, co skutkuje utrudnionym i opóźnionym wyrzynaniem zębów – 11 lub 2116.

Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie problematyki związanej z zębami pośrodkowymi. Na podstawie opisu trzech przypadków występowania takiego zaburzenia oraz analizy fachowej literatury przedmiotu zaprezentowano postępowanie lecznicze, d...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Omówienie

Każdy z wyżej opisanych przypadków różni się nieco od pozostałych. Jednak tym, co łączy przytoczone historie, jest duża rola diagnostyki obrazowej. [...]

Wnioski

Do góry